Άσε μας ρε πουλάκι μου aka τσίου

 Ξεκίνησε η μουσική. Μισό λεπτό, θα σου γράψω ακριβώς τι ακούγεται: Tape loop, Ituana. Άκου τι είπε πάλι το σύμπαν ρε αδέρφι. Αν πιστεύω στο ομιλούν σύμπαν; Όχι. Φυσικά και όχι. Αλλά κακώς τις περισσότερες φορές πλέκω εγώ με το βελονάκι υπέροχα παραμύθια από τυχαίες κλωστές. Ξέρεις, κάπου εδώ η Έλλη θα έβγαζε τα γυαλιά της, θα τα ακουμπούσε με χάρη πάνω σε κάποιο τραπεζάκι κι έπειτα ξεφυσώντας, γιατί πολύ την έχω κουράσει με αυτά τα τερτίπια, θα έκανε μία χαριτωμένη βουτιά με το κεφάλι, ωσάν κολυμβήτρια γοργόνα κι όχι κινέζα, μέσα σε μία μαγιονέζα. 

 Μαγιονέζα πια δε φτιάχνω. Χάλασε το ραβδομπλέντερ aka μπίμερ. Δοκίμασα με άλλους τρόπους, αλλά το αποτέλεσμα ήταν εμετικό. Καμία σχέση με την υπέροχη μαγιονέζα μου. Έτσι το κύμα που θα χτυπούσε τον καπιταλισμό κόπασε κι αυτό. Θα πρέπει να αγοράζω μαγιονέζα πλέον για το αγαπημένο «μακαρόνια με τόνο και μαγιονέζα καυτερά». Κορίτσι - κεφαλαιοκρατία 0-1

 Ένα κι ένα κάνουν δύο. Όταν κοπάζει μέσα μου αυτό το κύμα που θέλει να πνίξει αυτό το δύο κι ένα κι ένα να κάνουν εκατομμύρια, ένα, μηδέν, οτιδήποτε άλλο δηλαδή, λυπάμαι. Καθώς λοιπόν λυπόμουν και έβλεπα την τραγουδίστρια μέσα στα κόκκινα να τραγουδάει «πες μου τι είναι αυτό που σου λείπει κι όλο κλαις, όλο λυπάσαι» έφαγα έναν ξηρό καρπό, ήπια μία γουλιά από το τζιν με το τόνικ - Τζιν με τόνικ, ακούς ρε Τάκη; Ποια είμαι;- Πήρα μία απόφαση, για λίγο καιρό από δω και στο εξής, τουλάχιστον μέχρι τον επόμενο σεισμό, ένα κι ένα να κάνουν δύο. Θα τον μετανιώσω πικρά αυτόν τον μικρό θάνατο, αλλά τι νόημα έχει να ζεις μόνο εσύ ελεύθερος σε έναν κόσμο φυλακισμένων; Εν τέλει, μήπως είσαι εσύ σε μία γιγαντιαία, ευάερη φυλακή;

 Το 2020 οι φυλακισμένοι στην Ισλανδία ήταν 144. Το 2021 οι φυλακισμένοι στην Ελλάδα ήταν 11.459. Σαφώς ο πληθυσμός της Ισλανδίας χωρά περίπου 30 φορές σε αυτόν της Ελλάδας, ο αριθμός όμως των φυλακισμένων χωρά 80 φορές μέσα σε αυτόν της Ελλάδας. Δεν ξέρετε φυσικά αν τα στοιχεία που σας δίνω είναι αληθή ή όχι και καλά θα κάνετε να τα αμφισβητήσετε από τη στιγμή μάλιστα που δεν αναφέρεται και καμία πηγή συλλογής των παραπάνω δεδομένων. Μα έστω ότι επαναπαύεστε στη βαρύτητα του λόγου μου, δεν είναι τρομερή η αναλογία καλού και κακού σε δύο διαφορετικές γωνίες της γης; Δύο διαφορετικές γωνίες, μα μιλάμε για το ίδιο «σπίτι»...

 Σε αυτό το σημείο ο χορός θα έπρεπε να συνεχίσει με μία συναφή ασυναρτησία περί γης. Ίσως κάτι σε «όπου γης και πατρίς» με τσαχπίνικη αναφορά στον Πακούβιο και άντε γεια; Όσα παίρνει ο άνεμος; Τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι πέντε το λαδόξιδο; Το τελευταίο πλέκει καλά με την παράγραφο 1, 2 και 3 παρακαλώ! Ξίδι- Πακούβιος 1-0 τελικό. Αλλά όχι. Δε θα σας κάνω τη χάρη. Θα αφήσω το μπλε και το ροζ να χαθεί από τα μαλλιά μου, να χαθεί από την καρδιά μου. Εξ' άλλου με το ηλιοκαμένο αλμυρό πετσί το ξανθό ταιριάζει καλύτερα. Θα κάνω έτσι μία τυχαία αναφορά στην άνοιξη και θα κλείσω για να πάω σιγά σιγά δυο δρόμους πίσω ν 'ανοίξω. Κοίτα από το παράθυρό σου, έχει μπει η άνοιξη και τα λουλούδια ανθίζουν. Πόσα πολλά ζουζούνια έχει ο κόσμος. Πόσα πολλά ζουζούνια σου μπαίνουν στα μάτια και στη μύτη καθώς τρέχεις, καθώς καβαλάς τη μηχανή σου, το ποδήλατό σου, το άλογό σου; Αχ βρε άνοιξη, καλώς ήρθες. Μία άνοιξη και μία άνοιξη ισούται με δύο άνοιξες. Εντάξει τώρα; Καλύτερα; 

Υ.Γ. Το ήξερες ότι η ίδια τραγουδίστρια σοφά πάλι είπε «άγνωστες λέξεις σου δίνω να παίξεις και να τις σκεφτείς, αν καταλάβεις ποτέ τι σημαίνουν να 'ρθεις να με βρεις» Ε; Πάτα τα πορτοκαλί του κειμένου λοιπόν.