οκ, παμε παλι

απο μικρο παιδι εμενα με κοπαναγα. εγω δεν ειμαι αυτος που φαντζομουνα. θελω να με βρω να μου μιλησω, ψαχνω να βρω το νουμερο να μου τηλεφωνησω. ετσι μία μερα σπιτι μου με καλεσα, μα δε μου ανοιξα και εξω με περιμενα. τι μου εχω κανει και δε με θελω πια, αυτη η εσωστρεφεια μας θελει χωριστα. μου το 'χα πει... εγω μαζι μου δε μιλιομαστε, όποτε ειμαι μαζι μου παντα τσακωνομαστε. με πηρα στο τηλεφωνο και το ΄κλεισα, μ' ειδα στο δρομο μ΄εφτυσα και με κλωτσησα. μία μερα που τρυπηθηκα φρικαρισα, πηρα βελονα και κλωστη και με μανταρισα. σε μία πορεια στην αθηνα μερος ελαβα, μα ημουν μελος των εκαμ και με συνελαβα. μου το 'χα πει... μα δε με ακουγα! μου το 'χα πει... καλα με ηξερα, μα δε με υπολογιζα! ετσι μία μερα μ'ερωτευτηκα, μου εκανα καμακι, αλλά δεν δεχτηκα. του εαυτου μου παντα του τη φυλαγα, ακομα κι αν με χτυπαγα δε μιλαγα. ξαφνου μαζι μου εγω την ψωνισα, τα πηρα με την παρτη μου και αυτοκτονησα. τωρα που με σκοτωσα, μ'αφησα μονο μου, ψαχνω στη νυχτα να με βρω να πω τον πονο μου. μου το 'χα πει...