οι κυκλοι και η κορη μεσα τους.

τα μάτια σας...
ερχομουν κοντα και σας ρωτουσα ευγενικα...
" _μπορω να κρατησω το ματι σου; "

αραγε, καταλαβες ποτέ γιατι...;
δεν μου ειπες "οχι", με αφηνες...
κι υστερα· πριν και μετα, με κοιταζες...
με τα ιδια μάτια... ισως -σιγουρα ναι- καποιες στιγμες με μία καπως διαφορετικη ματιά.
μεσα απ' τα μάτια σου μεγαλωνα.
καποια τ'αντικριζω ακομα, τα βλεπω να γεμιζουν...
άλλα, να 'ξερες ποσο θα 'θελα να τ' αντικρισω παλι...
και καποια απο πιο κοντα.
...να κλεψω μαζι με την ματιά, καμποση κι απ' την ανασα που τη συνοδευει. χωρις ευγενειες αυτη τη φορα... χωρις ελπιδες οτι ισως να μην χαθουν.
γι'αυτο τ' αιχμαλωτισα τοτε... γιατι τα ματια σου με εκαναν και χαλογελασα.
με εκαναν να νοιωσω κοκκινο.
κι υστερα 'μειναν κοκκινα μοναχα τα ματια μου...
ουτε τα μαγουλα μου, ουτε τα χειλη μου.
τα ματια μου...
αραγε, τα δικα σου γινονται κοκκινα σαν τα δικα μου;
αραγε εστω για λιγο, θ'αντεχες να δεις τα κόκκινά μου ματια;
...μην τα κλεινεις. φταις. εσυ, μου αιχμαλωτισες τα μαγουλα μου και τα χειλη μου.
μα εγω να... στα δινω τα ματια σου.. εδω ειναι... εσυ; που τα εχεις;
.. κι υστερα καποια τ'αντικριζω ακομα, τα βλεπω ν'αλλαζουν, να γεμιζουν...
μα καποια άλλα, να 'ξερες ποσο θα'θελα να τ'αντικρισω παλι...
και καποια απο πιο κοντα................