Οι καραβίδες του Σεπτέμβρη

  5/9/22 λίγο πριν ξημερώσει

 Υπάρχει πάνω από κάθε ανάρτηση ένας οκταψήφιος αριθμός που είναι λίγο διαφορετικά γραμμένη απ' ό,τι έχεις συνηθίσει η ημερομηνία. Στο τέλος, φαίνεται και η ώρα. Νομίζω είναι η ώρα που ξεκίνησα να γράφω; 'Η μήπως είναι η ώρα που ανέβηκε το κείμενο; Δε θυμάμαι... 

 Απόψε για να αποχαιρετίσω τα θερινά σινεμά πήγα και είδα το «εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες». Από την αρχή σχεδόν της ταινίας πάλευα να μην αφήσω τα δάκρυα να τρέξουν. Προς το τέλος δεν τα κατάφερα άλλο. Δεν ξέρω αν τα δάκρυα ήταν ήδη εκεί και η ταινία στάθηκε η αφορμή, ή αν η ταινία ξεκλείδωνε αναμνήσεις. Ξέρω και δεν ξέρω πιο πολύ από ποτέ. 

 Ο ουρανός έχει πάρα πολλά σύννεφα. Αν δε βρέξει νομίζω πως τις επόμενες ώρες θα έχει συννεφιά. Νομίζω επίσης πως είμαστε όλοι πολύ μόνοι. Ακόμα και αυτοί που δε φαίνονται μόνοι. Ίσως μάλιστα αυτοί να είναι στ' αλήθεια ακόμα πιο μόνοι. Άραγε η μοναξιά είναι μετρήσιμη; 

 Κάποιες μυρωδιές μπορούν να με κάνουν να γυρίσω το κεφάλι και να ψάξω από που προέρχονται. Κάποτε σταμάτησα μία κυρία στο δρόμο η οποία με ενημέρωσε πως αυτό που σκορπάει πίσω της ήταν το carolina herrera 212 NYC. Αποφάσισα έκτοτε ότι θα το σκορπάω κι εγώ. Το ανδρικό DSQUARED² wood και η μυρωδιά που έχει το axe africa με μετατρέπουν σε βρικόλακα που ψάχνει να βρει τον λαιμό που τα φορά.

 Ο λαιμός... Πάντα είχα μία αδυναμία στους λαιμούς και στα οστά της κλείδας που συναντιούνται στην σφαγιτιδική εντομή. Πάντα πίστευα ωστόσο ότι πιο σημαντικό απ' όλα τα παραπάνω είναι ο εγκέφαλος, γιατί αυτός είναι που μπορεί να τα νικήσει όλα, ακόμα κι εμένα.  

 Πάνε ξέρεις σχεδόν δέκα χρόνια και διαρκώς έχω μία ανασφάλεια μήπως επαναλαμβάνομαι. Δεν συμβαίνει πιθανότατα. Όλο λέω όμως πως θα ρίξω μία ματιά να το ελέγξω κι όλο το αφήνω για μετά. Αλλά ακόμα και να συνέβαινε, δεν είναι κακό. Τίποτα δεν είναι κακό. Ίσως μόνο η αδικία που δεν συζητήθηκε ώστε να γίνει κατανοητή η αιτία, να δημιουργεί άσχημη επίγευση. Η κατανόηση είναι σπουδαίο πράγμα αν δώσεις την ευκαιρία να ακούσεις και να ακουστείς. Αλλά, ίσως μπούχτισα με τις εκπτώσεις. 

 Κάποτε γεύτηκα...