Μερικές νύχτες πριν τις θαρραλέες Περσείδες

 Τις τελευταίες πολλές μέρες εκτυπώνω διάφορα και τα μοιράζω στην πόλη! Η φάση στο κεφάλι μου είναι λίγο κλάψα της Dido, λίγο (πολύ) Tom's dinner και ένα κουπλεδάκι που τριγυρίζει στο μυαλό μου και δεν μπορώ ν'ανακαλέσω από που έχει ξεκολλήσει. Θα ήθελα ίσως για ένα βράδυ να βγω, να πιω πολύ. Αλλά μετά θυμάμαι ότι δε μου αρέσει το αλκοόλ. Μετά δε θυμάμαι... Θέλω να γίνω γιούκα. Πολύ όμορφο γιούκα και να μη με νοιάζει τίποτα. Μετά θα ήθελα να εξαφανιζόντουσαν τα σόσιαλ. Είναι τρομακτική αρρώστια. Όλοι ψάχνουν να βρουν κάτι που δεν υπάρχει και να δείχνουν κάτι που δεν είναι, ή και που να'ναι ποιος χέστηκε κι αν χέστηκε, γιατί;  Κάποιος έπεισε μεγάλη μερίδα κόσμου ότι η διαφορετικότητα είναι πράμα κακό και προσπαθούν να γίνουν όλοι ίδιοι. Δεν ξέρω που να πάω να βρω από τους άλλους. Από αυτούς που δεν έχουν καν κινητό και που αντί για ουάου stories της στιγμής κάνουν ουάου παραμύθια ζωής.
 Σήμερα θέλω να γίνω γιούκα λοιπόν, να πάω για να πιω παντού και όταν ζεσταθώ πολύ, να πάω στην αγαπημένη μου θάλασσα να κάνω μία βουτιά λίγο πριν ξημερώσει. Θα έχω το μαγιό μου κάτω από το κάθισμα.

Υ.Γ. Με τη δύναμη του γιούκα
Υ.Υ.Γ. Α, δεν είναι σπόντα για ΄σενα, είναι η αλήθεια που βράζει η καρδιά μου
Υ.Υ.Υ.Γ. Ίσως και μην είναι γιούκα
Υ.Υ.Υ.Υ.Γ. Θα το κάνω τώρα ένα στόρι κι εγώ μπεεεεε μήπως σε βρω