Η μαρκαδόροι της μοίρας

Κάποτε στο βαθύ παρελθόν είχα στην τάξη μου, σε ένα από τα σχολεία μου ένα κορίτσι! Την έλεγαν Fortune, αυτό το θυμάμαι σίγουρα.
Θυμάμαι ότι κατά λάθος κάποια μέρα μία πόρτα μας έμπλεξε. Έκανε στην Fortune ένα καρούμπαλο στο κεφάλι και εμένα μου μαύρισε ένα μάτι! Άτιμες πόρτες. Βαθιά πίσω στην πρώτη δημοτικού, μεγάλη αλητεία, είχα ένα μαυρισμένο μάτι για κάμποσες μέρες!
Ωστόσο, το σημαντικό δεν είναι το μάτι.
Μία κάποια μέρα η Fortune μου χάρισε μία από τις πιο όμορφες- χρήσιμες γνώσεις. Κάπου σε κοντινό θρανίο, μπορεί και δίπλα μου, είναι όλα λίγο θολά, είχε απλώσει τους μαρκαδόρους της και ζωγράφιζε! Πολλοί, πολλοί μαρκαδόροι. Μου είπε ότι ο μπαμπάς της είναι κάτι σαν μάγος για μαρκαδόρους. Πως όταν κάποιος χάλαγε, ή δε ζωγράφιζε άλλο πια, ο μπαμπάς της μπορούσε να τον φτιάξει.
Από τότε άλλαξε (για άλλη μία φορά) η ζωή μου! Αυτή η πληροφορία έγινε από τις βασικές για την επιβίωση μου! Η εικόνα του μπαμπά της Fortune στο μυαλό μου ζωγραφίστηκε παραμυθένια σαν κάποιος μυστικός σούπερ ήρωας και η συμμαθήτρια μου με τους μαγικούς μαρκαδόρους, έμεινε ανεξίτηλη.
Σήμερα χρησιμοποίησα άλλη μία φορά το μαγικό κόλπο του μπαμπά της για να φτιάξω κάποιον κόκκινο και αποφάσισα πως έπρεπε να καταγράψω αυτή την ιστορία για να μη χαθεί ποτέ ποτέ.
Τώρα ξέρεις και εσύ! Τώρα μπορείς να επιβιώσεις και εσύ. Θες μερικούς μαρκαδόρους και λίγη "τύχη" να σου πει για το οινόπνευμα κι έτσι θα μπορέσεις να ζωγραφίζεις τα παραμύθια σου.