Στάσου να σου πω,υπάρχει μπόλικο τσάι εκεί έξω.
Είναι περίεργος καιρός...
Πάντα ήταν δηλαδή.
Κι ο σχεδόν άγνωστος μπαμπάς μεγάλωσε ακόμη ένα χρόνο.
Συμπεριφέρεσαι παράξενα το ξέρεις;
Σαν τα όνειρά μου κάθε βράδυ.
Τώρα που έγινα πιο μεγάλος,
θα πάρω μία κούπα δική μου, δική μου.
Θα έχει βάθος και κάποια αριστοκρατικά μικρά μπλε σκουρόχρωμα άνθη!
Μέσα της θα χωρέσω όλο το τσάι του κόσμου.
Θα την κρατώ γεμάτα με τα δυο μου χέρια πια,
όχι με τα δικά σου.
Και καθώς θα τη σηκώνω,
θα κρύβω μέσα της τα μειδιάματα.
Κάποια στιγμή, θα σε κοιτάξω στα μάτια, πίσω από την κούπα.
Ξέρω τι έκανες στα φρένα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου