Νοτιάς φυσάει απόψε.

«Ἔστιν οὖν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας, μέγεθος ἐχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ, χωρὶς ἑκάστῳ τῶν εἰδὼν ἐν τοῖς μορίοις, δρώντων καὶ οὐ δι' ἀπαγγελίας, δι' ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν»

Πρόλογος

Μεγάλωσα με ιστορίες. Για να καταφέρω να επιβιώσω, έπρεπε με ανοιχτά τα μάτια να πετύχω ν'αλλοιώνω τις εξαντλητικές πραγματικότητες. Δεν είχα πρόσβαση μικιό σε άλλων ιστορίες κι έτσι ήταν λίγο πιο βαρύ... Έπρεπε να δημιουργήσω από το απόλυτο σκοτάδι. Χάρηκα πολύ όταν μεγαλώνοντας, έφτασα κοντά σε ιστορίες άλλες, άλλων κι είδα ότι διαφορετικό σκοτάδι μπορεί να φτάνει σε κοινό φως. Κάθε που μοιραζόμουν την πραγματικότητα, ακουγόταν σε ξένα αυτιά σαν ιστορία και κάθε που η πραγματικότητα ντυνόταν με ιστορίες στο κεφάλι μου, τότε γεννούσε μαγεία. Κάποια στιγμή ίσως καταφέρω με αυτή τη μαγεία ν' αλλάξω κι άλλες πραγματικότητες, άλλων. Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω αυτός ο άνθρωπος που απλώνει τη μαγεία, τα χρώματα. Όχι πραγματικότητες, μα τη μαγεία της φαντασίας, που είτε μπορείς σε αυτή να βρεις στο κοινό φως ό,τι μυστικό σου μοιάζει, είτε μπορεί να μη βρεις τίποτα και να είναι αυτό που θα σε κάνει να διψάσεις για ιστορίες.  

Πάροδος 

Την ώρα που ταξιδεύαμε σε ένα μεγάλο δρόμο, σε βοηθούσα έτσι να κρατάς το τιμόνι σταθερά. Σου άφηνα τη ζωή μου στα χέρια σου, την ώρα που τα χέρια μου θυσίαζαν κάποια λίγα μανταρίνια προσφέροντάς τα δίχως τη φλούδα, έτοιμα για χωρίς περιττό κόπο βρώση. Μέγιστη πράξη σιωπηλής, ανομολόγητης, αμφίδρομης -πώς το λένε οι πολύ να δεις; - αγάπης. Έφτυνες με περίσσια χάρη τα κουκούτσια απ΄το παράθυρο, κάτω, στον μεγάλο δρόμο. Κάποια στιγμή ακούστηκε να λες "Φαντάσου ν'ανθίσει μία μανταρινιά στη μέση του μεγάλου δρόμου" και γέλασες. Και δε χρειάστηκε καμία ιστορία να αλλοιώσει την πραγματικότητα, γιατί προτού προλάβω μ' έλουσες με μαγεία. 

Επεισόδιο

Από τι υλικό είναι φτιαγμένες οι πύλες του παραδείσου; 

Στάσιμον

Αν για μία εβδομάδα η γη με το που βυθιζόταν στο σκοτάδι, δεν είχε τις πατερίτσες του ηλεκτρισμού, τι θα γινόταν; 

Έξοδος

Πόσο μεγάλος είναι ο Παράδεισος και πόσο μεγάλη είναι η Κόλαση; Δε με νοιάζει η μονάδα μέτρησης που θα χρησιμοποιηθεί για να καθορίσει την έκταση, αρκεί κάτι να προσδιορίσει κατά προσέγγιση έστω, πόσοι χώρεσαν, πόσοι χωράνε και πόσοι ακόμα μπορεί να χωρέσουν...

Κομμός 

Έλα να πάμε σ' ένα μέρος, που άνθρωπος να μην υπάρχει. Ούτε νέος, ούτε γέρος, φτάνει να 'μαστε μονάχοι. Πόσο θ' άντεχε ο ένας τον άλλο;