"Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο και όλοι κλείνουν τα μάτια τους (όλοι κλείνουν τα μάτια τους και ο αφηγητής). Οι δύο Δολοφόνοι ανοίγουν τα μάτια τους και κοιτιούνται μεταξύ τους (οι δολοφόνοι ανοίγουν τα μάτια και χωρίς να μιλήσουν κοιτάνε ο ένας τον άλλο για να ξέρουν ποιοι είναι). Οι Δολοφόνοι κλείνουν τα μάτια τους. Ο φανερός Δολοφόνος σηκώνει το χέρι του (χωρίς να γίνει αντιληπτός από τους διπλανούς του) και ο Ρουφιάνος ανοίγει τα μάτια του και τον βλέπει. Ο Ρουφιάνος κλείνει τα μάτια του και ο φανερός Δολοφόνος κατεβάζει το χέρι του. Και μια νέα μέρα ξημερώνει στο Παλέρμο και όλοι ανοίγουν τα μάτια τους."
_Ω, πόσο παράξενος είναι ο κόσμος μας... Μα δεν φυσάει. Ένας δάσκαλος κάποτε είπε πώς δε φταίει ο αέρας, αλλά το τριμάρισμα των πανιών. Κι εγώ δεν είμαι καλός καπετάνιος. Από τη νηνεμία στη φουρτούνα. Ο μεσοβέζικος μας κουνάει ζωηρά το σωσίβιο κι ύστερα χάνεται και ξανά και ξανά. Χάνονται κι από την Ατακάμα τ'αστέρια κάθε βράδυ.
_ΠΑΠΑΓΙΑ
_Τι είναι αυτό στη μούρη σου;
_Καυλόσπυρα
_Big Lebowski?
_ Por todas partes
_Έτσι είμαι πάντα;
_Busted!
Υ.Γ. Παναγιώτη, χρόνια καλά!
Υ.Υ.Γ. Not for all the tea in China καπετάνισσα. Ξεχνιέσαι.
Υ.Υ.Υ.Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου