mindfuck me harder

 Ο Αλέξανδρος κι ο Γιάννης, πρωταγωνιστούν σε ακόμη ένα αλλιώτικο παραμύθι. Αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση σήμερα.

 Μου έκανε εντύπωση ότι είχα πολύ καιρό να σε ρωτήσω "Αν ήσουν χρώμα τώρα, ποιο χρώμα θα ήσουν;" Αλλά δε μου έκανε και τίποτα εντύπωση. 

 Αυτή, είναι η κρεαταγορά. Πάντα μου κάνει εντύπωση η μυρωδιά της, η οποία είναι άσχημη αλλά συγχρόνως δεν είναι. Απόψε μου έκανε εντύπωση ότι ενώ η κρεαταγορά είναι ανοιχτή-κλειστή σε βραδυνούς επισκέπτες, η ψαραγορά είναι κλειστή-κλειστή.

Αυτό, είμαι εγώ. Μου το έστειλε μία φίλη ξημερώματα. Μου έκανε εντύπωση η αίσθηση στο στομάχι μου όταν χτύπησε ειδοποίηση μηνύματος στο κινητό μου. Τα μπιφτέκια, δεν μου αρέσουν και τόσο πολύ, αλλά μου αρέσουν.

 Αυτό, είμαι πάλι εγώ. Αλλά δεν είμαι. Αλλά είμαι, αλλά δεν είμαι. Αλλά είμαι και δεν είμαι. Άλλα είμαι, άλλα δεν είμαι. Είμαι; Δεν είμαι; Κι επιτέλους ο Σρέντινγκερ κι η γάτα του; Ο Σρέντινγκερ κι η           του; 

 Κι αυτός είναι ο Γιωργάκης. Μου θυμίζει την Αδαμαντία, αλλά δε μου τη θυμίζει κιόλας. Με έκανε να γελάσω. Η τελευταία φορά που γέλασα πολύ βέβαια, ήταν όταν η Εμμανουέλα άρχισε να τραγουδάει πάνω από τα σούσια "Να ζήσεις Μαρίνο". 

 Θέλω να γελάω συνέχεια. Θέλω να κάνω σιξ (6) πακ από το γέλιο. Σε παρακαλώ, βοήθησέ με. 

Υ.Γ.  Μπορείς να βγάλεις άκρη;
Υ.Υ.Γ. Σε έναν κύκλο υπάρχει άκρη;
Υ.Υ.Υ.Γ.