Παρήγγειλα σουβλάκια μόλις

Μου τελειώνουν τα φυστίκια... Νομίζω ότι θα βγω στους δρόμους ν'αναζητήσω φυστίκια με αλάτι. Χρειάζομαι τόσο το αλάτι, όσο και το φυστίκι.

Συνάντησα δε ένα φυστίκι αλλιώτικο. Άδειο. Πόνεσε η ψυχή μου. Σπάραξε. Το έβαλα ανάμεσα σε άλλα φυστίκια και τολμώ να πω, πως έδειχνε το πιο χαρούμενο! Το πιο πληθωρικό. Υποθέτω ότι τα φυστικία καθώς ήταν πολυάσχολα μέσα στο σακουλάκι, δεν παρατήρησε κανένα το κενό του. Συμβαίνει άραγε το ίδιο και με τους ανθρώπους;