0-3 ή 3-0;

... Έκλαιγα και οδηγούσα. Κλασσικό. Λογικό. Έβαλα αυτογκόλ στις καθυστερήσεις. Βλέπει το μάτι μου στα σκουπίδια έναν χαρταετό. Προσπερνάω, τον αφήνω. Κάμποσα μέτρα πιο κάτω, κάνω αναστροφή αποφασίζω να τον σώσω. Φτάνω εκεί. Είναι δεμένος σε μία καλούμπα. Οι καλούμπες (οι πράσινες καλούμπες) μου θυμίζουν ψέματα, τα ψέματα δε μου αρέσουν. Η καλούμπα ήταν λευκή, αλλά αφού ήταν καλούμπα, μου θύμιζε εκείνη την πράσινη καλούμπα. "Πρέπει να τον κόψω από την καλούμπα." Δεν έχω τίποτα πάνω μου. Προσπαθώ να κάψω στην εξάτμιση τον σπάγκο. Τζίφος. Εκείνος, μπαίνει στο πλάνο. Θα μπει στο σπίτι του. Κοιτάζει περίεργα.
_ Να, προσπαθώ να κόψω τον σπάγκο. Έχεις αναπτήρα;
_ Όχι
_ Μήπως κουβαλάς κανένα ψαλίδι
_ Όχι. Κάτσε , έχω τα κλειδιά.

.. Ξεκινάει η προσπάθεια και η τριβή. Κρατάω με δύναμη.

_ Αντέχεις;
_ Ναι! Κόπηκε! Είσαι ο ήρωας μου!

.. Ξεκινάει η προσπάθεια για τον σπάγκο νούμερο 2. Κρατάω πιο δυνατά.

_ Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος μπορεί και πετάει έναν χαρταετό στα σκουπίδια..;
_ Δεν μπορώ να πιστέψω πώς μπορεί κάποιος να μαζεύει έναν χαρταετό από τα σκουπίδια (κοιτώντας με απορία το ρολόι του που έδειχνε λίγο μετά τις 02:00) Μμμμμ, είναι και αριστούργημα!

...ο χαρταετός ήταν ελεύθερος πια.