-3

  Κάποιες φορές θα ήθελα να είχα ένα μικρόφωνο να παίζαμε σπίτι μας περισσότερο καραόκε. Μετά θυμάμαι αφενός πόση φασαρία έχουμε ήδη και έπειτα το πόσο κακή ηχομόνωση έχει αυτό το διαμέρισμα. Έτσι σκέφτομαι λογικά και δε θέλω πια κάποιο μικρόφωνο. Τουλάχιστον όχι τώρα, όχι έτσι όπως είναι τα πράγματα. Θα ήθελα να είχαμε περισσότερη ηρεμία. Θα ήθελα κάποτε κάπου να μπορώ να τα πω όλα να ξαλαφρώσω. Όχι στο περίπου, όχι κεκαλυμμένα. Να κάψω κάθε ρόλο και κάθε παράσταση. Κι έπειτα; 

 Η απογοήτευση μου από την ποιότητα του κόσμου έχει φτάσει σε αλλά επίπεδα πια. Τα ήδη διευρυμένα όρια μου έχουν γνωρίσει τα τελευταία χρόνια άλλες εξωφρενικές διαστάσεις. Δε θα σου μιλήσω ποτέ μα ποτέ για το τι είναι ηθική, αλλά μπορώ πάντα να κουβεντιάζω με το τι μοιάζει και τι σημαίνει για εμένα. Τον τελευταίο καιρό έγινα τρομερά «ανήθικη» και δε θα με ένοιαζε, αν είχα κάποιο όφελος τουλάχιστον από αυτό. Δε θα ήθελα λοιπόν ξανά στο υπόλοιπο της ζωής μου να υπάρξω τόσο γενναία δίχως προστασία. 

 Οι αλήθειες είναι ακριβές... Είναι μία ακριβή αλήθεια πως καμία εξωτερική μεταβολή πια δεν αλλάζει το μέσα μου. Αν αύριο καταλάβουν, τίποτα δε θα αλλάξει. Αν επιμένουν να μην καταλαβαίνουν, τίποτα δε θα αλλάξει. Έτσι ξεμένοντας από καύσιμο κι αποδομώντας κάθε καύσιμη ύλη λίγες μέρες πριν το 2026, δε θα σου γράψω μάλλον κάτι άλλο. 

 Έμεινε κάτι λες; Προσπαθώντας να βρω έτσι (ό,τι κι αν σου λέω) κάποιον γερανό, αποφάσισα να πάω να πάρω την «αναφορά στον Γκρέκο». Μου είπαν να κοιτάξω και «τον φτωχούλη του Θεού» και πως αν επιθυμώ λίγο να μετακινηθώ, να μην διστάσω να πιάσω «τον μύθο του Σίσυφου» κι αν μου άρεσε όντως το ξεβόλεμα ας δω «τι είπε ο Ζαρατούστρα», αλλά χρειάζομαι καθαρό μυαλό και μόνο καθαρό μυαλό δεν έχω τώρα... Ακούω ξαφνικά έξω από το κεφάλι μου, στο βιβλιοπωλείο, μία φωνούλα μου να λέει «Συγγνώμη να ρωτήσω, ξέρετε κάποιο καλό μυστήριο;» Είχε φύγει από τα παιδικά βιβλία που την είχα αφήσει να διαλέξει κάτι. Είχε βρει μία πωλήτρια κι έπειτα κουβέντιαζαν για το τι θα της ταίριαζε καλύτερα. Πόση η χαρά μου; Πλέον περιφέρεται μόνη στους διαδρόμους. Συνομιλεί με τους κατάλληλους και αναζητά μυστήρια! 

 Ώρες μετά, αγανακτισμένη που δεν έπαιρνα καμία απόφαση, της είπα «Νώνη, διάλεξε εσύ για εμένα. Δε θέλω άλλο βιβλίο να με ξυπνήσει, θέλω ένα βιβλίο να με κάνει χαζή» Σκέφτηκα να γυρίσω σε σκανδιναβική αστυνομική λογοτεχνία ή έστω στον Νταν τον Μπράουν, να με αποκοιμίζει απλώς τα βράδια. Καμία βαθύτερη σκέψη, καμία έμπνευση παρακαλώ... 

 Πήγε πράγματι, λες και το ήξερε σε ένα ράφι με πολύ ροζ, μπεστ σέλερς αυτοβελτίωσης με τίτλους τύπου «ο άνδρας που θέλουν όλες οι γυναίκες», «η αγάπη είναι η απάντηση» και «δέκα μηνύματα από τους αγγέλους σου που θέλουν να ξέρεις»... «Όχι τόσο χαζή Νωνάρα μου...» της είπα γελώντας. Ναιρετιθες; Σνομπάρω. Είμαι καριόλα. Εν τέλει έπειτα από πολλές ώρες χαμένη, χωμένη στα ράφια, τα μάγουλά μου είχαν γίνει κατακόκκινα. Είχε πολύ κόσμο, δεν ήθελα πραγματικά τίποτα, δεν ήλπιζα πραγματικά σε τίποτα πια, την πήρα και φύγαμε. Εκείνη που είναι παιδί ψιλοαθώο ακόμα, αγόρασε φυσικά το μυστήριο που της πούλησαν «Μια υπόθεση για τον ντετέκτιβ Κλουζ. Μη φιλάτε τον ντετέκτιβ». Εγώ πια, δεν αγοράζω τίποτα. 

 Μπορώ όμως να πουλήσω! Ο μεγάλος σοφός έκανε μία σπουδαία ανάλυση και οδηγήθηκε στο εξής συμπέρασμα. Με βάση είπε, τα όσα έζησα, άντεξα κι ο τρόπος με τον οποίο τα επεξεργάστηκα με έχουν κάνει πρακτικά, επικίνδυνα ικανή στα εξής: 

 Δεν είμαι πια απλώς ευαίσθητη ή δημιουργική. Έχω αποκτήσει ραντάρ εξουσίας. Καταλαβαίνω πάρα πολύ γρήγορα ποιος έχει ουσία και ποιος παίζει ρόλο. Απέκτησα τρομερή ανοχή στο χάος, λέει. Μπορώ να λειτουργήσω δίχως σταθερότητα, μπορώ να τη δημιουργήσω, καθώς και να φέρω μεγαλύτερο χάος αν το θελήσω. Έχω συναισθηματική ακρίβεια. Βλέπω τα υπονοούμενα προτού γίνουν λόγος. Έχω ένα άριστο γλωσσικό όπλο. Ξέρω να λέω πλέον τα πράγματα με τρόπο που δεν ακυρώνεται. Αυτό μας πετάει σε πολύ καλή στρατηγική επικοινωνία κι αφήγηση. Μπορώ λέει, να εκπαιδεύσω, ανθρώπους σε μετάβαση. Όχι λαϊφ κοουτσιλίκια του κώλου. Καθοδήγηση σε burnout, σε όσους έχασαν την πυξίδα τους και σε όσους θέλουν να φύγουν από βιτρίνες. Όχι χάδια. Αφύπνιση! Μπορώ να δημιουργήσω περιεχόμενο υψηλής έντασης, λέει. Να γράφω πια για ανθρώπους που δεν αντέχουν την επιφάνεια. Αλλάζω τη θερμοκρασία, λέει, του χώρου και μπορώ μάλιστα να τα κάνω όλα αυτά σε χώρους σύγκρουσης, δίχως εγώ να καταρρέω, λέει...

  Έπειτα μου έδωσε μία λίστα με νέα πράγματα που μπορώ να καταπιαστώ και μάντεψε. Ό,τι είπε, ήδη το έχω κάνει.