Κάθε λεκές έχει τη δική του ιστορία

 Σε λούπα παίζει τις τελευταίες μέρες το γλυκό του Παύλου. Σκέφτομαι πολύ έντονα να κάνω το μαλλί μου ξεκάθαρες μπούκλες, πιο συχνά. Ξεκινάνε όλα από το κεφάλι δε λένε; Ε, θα καταλαγιασώ λίγο αυτό το μπερδεμένο, φριζαριζέ, μπουκλοαχτενιστί. Ό,τι μπορεί ο καθένας! Αποφάσισα έπειτα να μην περιμένω έγκριση και η μουσική να είναι απόλυτα δική μου. Βρήκα εκεί κάτι άκρες για αδαείς και άρχισα να παίζω. Μίξαρα κάτι τέρατα με λίγη άρπα κι έχω πολύ ενθουσιαστεί.

 Έπειτα, κρατήσου, αποφάσισα να στείλω μία «ταινία» ελαχίστου μήκους στη Δράμα. Θα την έστελνα και στις Κάννες αλλά έχασα τις ημερομηνίες (σο κλάσικ). Ίσως πρέπει πρώτα να ωριμάσω για κάννη. Η Δράμα βέβαια είναι μία πιο οικονομική επιλογή και μία καλύτερη ευκαιρία να γίνεις ρεζίλι πρώτα στους δικούς σου. Ένας, δύο δε θα την δουν; Δε θα σκεφτούν «πώς τόλμησε;». Αρκεί, στόχος επιτεύχθη. Ο νέος μου λοιπόν στόχος είναι να παίξω φεστιβάλ και να με απορρίψουν τουλάχιστον δέκα φορές. Θα είναι μεγάλη μου η χαρά όταν μπορώ να το γράψω πλέον στο βιογραφικό μου «Απορριφθείσα x φορές σε y φεστιβάλ ς». Μη βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα. Όλο αυτό θα είναι η σχολή μου και η τροφή μου ταυτόχρονα. Το εσωτερικό κίνητρο.
 Επόμενο σούπερ ουάου θέμα είναι η ανακάλυψη: ενός χάμστερ του Major Hamster  που ζει τρελές περιπέτειες. Του γάλακτος «ποιος είναι το αφεντικό;» οέο, το όποιο έχει σούπερ τίμια γεύση επιπέδου παλιάς αμερικανικής γεωργικής σχολής (καθώς γράφω όλα αυτά προβληματίζομαι για το πώς θα με έλεγαν αν ήμουν γάλα). Των ζώων τζέρμπoα και γουόμπατ. Του several species of small furry animals gathered together in a cave and grooving with a pict το οποίο υπάρχει τουλάχιστο από το 69. Γιεϊ πολύ αργώ, πάντα αργώ.
 Για σήμερα, αν ήμουν γάλα θα με έλεγαν «ο κυκλισμός του τετραγώνου». Πσσσσσ. Θα έβγαινα μόνο με πολλά λιπαρά και υπέροχη γεύση σε τριγωνική συσκευασία. Να φας σκατά. Καλημέρα.