Πανδημία-ημικαραντίνα

 Έκλεισαν τα σχολεία. Έπειτα πήγαν στα καφέ. Έδωσαν άδεια στους γονείς για να προσέξουν τα παιδιά και πήγαν όλοι μαζί για ψώνια. Έκλεισαν τα μαγαζιά και τα φαγάδικα και πήγαν θαλασσίτσα. Έκλεισαν τις θάλασσες και πήγαν στα σούπερ μάρκετ. Τώρα είμαστε σε σημείο που θα βάλουν πόρτα στο σούπερ μάρκετ για να μην μαζεύονται ωσάν τρελοί εν όψει ζόμπι αποκάλυψ. Θα βρούνε να πάνε στα βουνά... Γιατί δεν καταλαβαίνουν; Είναι πολύ απλή η πράξη... Αν τα επίσημα κρούσματα είναι 228 πριν κάτι ώρες και 4 οι νεκροί και τα ποσοστά θνητότητας στην Ιταλία που είναι δίπλα μας 6,7%, μπορείς να κάνεις τους υπολογισμούς, στο πόσα θα είναι τα κρούσματα τις επόμενες 5 μέρες αν υπολογίσεις ότι τα μισά έστω κρούσματα, τα 100, κόλλησαν μόνο άλλους 2. Βαλ'το γιατί είσαι και μάγκα με ένα εκπτωτικό ποσοστό θνητότητας 3% γιατί από εμάς ξεκίνησε ο μπολιτισμός και έχουμε την παναγιά μαζί μας. Εντυπωσιακό; Τώρα σκέψου ότι τα 228 κρούσματα είναι τα επίσημα. Τα όσα είχαν τα λεφτά να πληρώσουν τεστ ιδιωτικά ή πρόλαβαν να είναι οι πρώτοι ή όσα χρειάστηκε να επιβεβαιωθεί από δημόσιο φορέα. Σκέψου ότι εδώ και μέρες ήδη παρακαλούν οι όσοι έχουν ελαφριά συμπτώματα να μην πηγαίνουν στα νοσοκομεία. Σκέψου πόσοι λένε πώς έχουν βηχαλάκι μωρέ, φτερνισματάκι, καταρροούλα και σου λένε «α εμένα δεν είναι ο ιός, είναι απλή γριπούλα, αλλεργιούλα, κρυωματάκι» που θα μπορούσε, οκ, αλλά στο λένε τώρα και στο λένε με αυτοπεποίθηση και σιγουριά γιατί ξέρουν αυτοί! Πάντα ξέρουν αυτοί! Όλα τα ξέρουν αυτοί...
 Θυμώνω με αυτούς. Θυμώνω γιατί κανείς δεν ξέρει τίποτα. Δεν ξέρει με ποιον έχει να τα βάλει και δεν δίνει και χρόνο να παρατηρήσει το πώς ζει και εργάζεται ο εχθρός για να μάθει. Πρέπει να μάθει με πόνο. Δεν κάθεται να κάνει την παραπάνω πράξη κι έστω ότι δεν έμαθε πως να την κάνει, έστω ότι αρνείται να μάθει να την κάνει τώρα, δεν μπορεί απλά να καταλάβει ότι οι φορείς του ιού αυτή τη στιγμή δεν είναι σε καμία περίπτωση 228 αλλά τουλάχιστον το δεκαπλάσιο.
 Έπειτα προσπαθώ να καταλάβω τί κόστος θα έχει η θυσία που ετοιμάζεται να κάνει η Βρετανία. Όχι οικονομικό, αλλά ανθρώπινο. Έχουν αποφασίσει να τους αρρωστήσουν όλους και να πεθάνουν όσοι είναι να πεθάνουν. Ανοσία της αγέλης λέει. Θα πονέσει πολύ αυτό υπολογίζω.
 Κι ύστερα από λίγο έμαθα ότι τα κρούσματα μέσα σε 20 ώρες έφτασαν εδώ τα 331... Τώρα το πιστεύεις για τις πράξεις;
 Σήμερα σε λίγη ώρα λένε ότι ο κόσμος θα βγει στα μπαλκόνια για να χειροκροτήσει όσους θυσιάζονται για να εξυπηρετήσουν και να σώσουν τους πολλούς. Λένε ότι πεθαίνουν άνθρωποι χωρίς τους δικούς τους. Παρακαλούν για μία κλήση να τους πουν αντίο. Λες αν έλεγαν ότι ο ιός είναι το ίδιο επιθετικός σε όλες τις ηλικίες να υπήρχε η ίδια ανευθυνότητα; Ή αν έλεγαν ότι τους σκοτώνει όλους; Ή ότι αφήνει μόνιμες βλάβες. Λες αυτή να είναι μία ευκαιρία για μία πρόβα; Λες να αρχίσει να συμβαίνει συχνότερα; Όλο και πιο άγρια; Γιατί μας αξίζει;

Υ.Γ. Βγήκα στις 20:58 με τη Φακή στο μπαλκόνι να δω αν θα συμβεί. Συνέβη! Ακουγόντουσαν παλαμάκια και «μπράβο». Ξεκίνησε ένας χτύπος που δεν ήμουν σίγουρη ότι ήταν παλαμάκι, αλλά σε μία στιγμή γέμισε ήχο η γειτονιά. Και συγκινήθηκα. Και μετά ο απέναντι που κάποτε βρήκε την κάμερα της Νικόλ που μας την έχει δανείσει, που την έχασε ο Σπύρος ενώ ήταν υπεύθυνος γι' αυτή κι έπειτα γέμισα με χαρτιά το στενό «μήπως βρήκατε την κάμερα;» προσπαθώντας να την βρω και πιστεύοντας στην καλοσύνη των ανθρώπων, μας φώναξε: ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕΣΤΕ, ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ και σκέφτηκα «δεν γαμιέται, εδώ που φτάσαμε, εξ'άλλου θυμάμαι πως όταν έτρεχα σε αγώνες τα παλαμάκια τυχαίων περαστικών στον δρόμο ήταν συγκινητικά και όμορφα» και ακούστηκε ήχος κι από εμάς.
Υ.Γ. Βγήκα χθες με το μηχανάκι να δω αν όντως έκλεισαν φαγάδικα κλπ. Ήταν παράξενο... Στην αρχή είδα πολύ κόσμο και άρχισα να με βρίζω. Σκέφτηκα ότι είχα πολλή πληροφορία και μάλλον την δημιούργησαν τα τέρατα τα μμε. Έπειτα είδα όντως κλειστά τα μαγαζιά εστίασης. Αυτό με έκανε να συγκινηθώ πάλι. Ήταν σαν να είναι 03:00, αλλά με ήλιο. Έπειτα ένιωσα ότι όντως κάτι συμβαίνει. Κάτι πάει «λάθος». Τέλος είδα αρκετούς να κυκλοφορούν κι άρχισα να γράφω αυτό το κείμενο.