Δυστυχώς δεν μπορώ ακόμα να συγκεντρωθώ και να γράψω αυτά που πρέπει να γράψω για να τελειώνω. Ψάχνω διαρκώς κατάλληλα σαλόνια κι όταν αυτά τα βρίσκω, τότε με συνεπαίρνει η όρεξη να ξεχυθεί από μέσα μου αυτό που θέλω να γράψω. Απόψε με συνοδεύει ένας λευκός άγγελος. Σήμερα έγινε μία αναγγελία. Σήμερα έγινε μία φασαρία. Απόψε σταμάτησα στη μέση του νερού και πέρασα από τη θέση αστερίας-πτώμα, στη θέση ζωντανός αστερίας κι έπειτα άρχισα να κάνω μανιταράκια.
Η στιγμή που βρίσκομαι κάτω από την επιφάνεια, μέσα στο νερό νιώθω ότι είναι μία μεγαλειώδης στιγμή τόσο για το σώμα μου όσο και για το μυαλό μου. Όλα γύρω μου ή που σωπαίνουν, ή που διατηρούν τον ήχο που έχει το αγαπημένο μου σαλόνι στο κέντρο της πόλης.
Λίγο πολύ η αίσθηση στο σαλόνι και στο νερό, μου φυσάει την ίδια ηρεμία. Το ίδιο τίποτα και συνάμα την ίδια απόλυτη έμπνευση.
Καθώς σκάλιζα την βιβλιοθήκη μου λίγο νωρίτερα, βρήκα ένα βιβλίο που δε θυμόμουν ότι είχα αγοράσει.
Ενθουσιάστηκα καθώς λογικά αυτό που με ώθησε να αγοράσω αυτό το βιβλίο, ήταν ένα άλλο βιβλίο που κάποτε ο συμμαθητής μου ο Σάββας μου είχε δωρίσει. Αυτό το βιβλίο, θυμάμαι πως μόλις το διάβασα είπα «είναι ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει».
Πράγματι μέχρι και σήμερα παραμένει ένα εξαιρετικό, κορυφαίο ανάγνωσμα και βίβλος που χάραξε μία υπέροχη ζωή. Ξεφύλλισα λοιπόν την απόλυτη συλλογή και μου έμειναν για απόψε προίκα δύο πράγματα. Η «μεταμόρφωση» του Κάφκα και ένα «rosebud» μυστηριώδες να σκεπάζουν απαλά τον θάνατό.
Θα επιστρέψω σε αυτά μόλις έχω ολοκληρώσει τη βουτιά μου από τον βυθό «ερέθισμα» στην επιφάνεια «κατάκτηση». Μέχρι τότε θα κάνω διάλειμμα. Θα περιμένω κούπες να κρυώσουν. Θα βάλω σε μία τάξη τις αναμνήσεις μου και θα ολοκληρώσω τα όσα πρέπει να γραφτούν για να σε υποδεχτώ με ηρεμία. Το μυαλό μου θα είναι ή στο περίεργα όμορφα τρενάκι του τώρα, ή στο συντρίμμι του παρελθόντος. Θα είμαι καλά όμως μην μου ανησυχήσεις ποτέ. Θα είμαι το ίδιο καλά με κάθε φορά που βρίσκομαι στο αγαπημένο μου σαλόνι στο κέντρο της πόλης, ή κάτω από την επιφάνεια, μέσα στο νερό. Στα όποια να ξέρεις πάντα σε κουβαλάω στο νου μου.
Υ.Γ. Ξέχασα να σου πω, πως αν η παράδοση δε θελήσει να κάνει ένα βήμα πίσω, τότε τα παραμύθια θα κάνουν πέντε βήματα μπροστά. Φακή θα σε φωνάζω!
Η στιγμή που βρίσκομαι κάτω από την επιφάνεια, μέσα στο νερό νιώθω ότι είναι μία μεγαλειώδης στιγμή τόσο για το σώμα μου όσο και για το μυαλό μου. Όλα γύρω μου ή που σωπαίνουν, ή που διατηρούν τον ήχο που έχει το αγαπημένο μου σαλόνι στο κέντρο της πόλης.
Λίγο πολύ η αίσθηση στο σαλόνι και στο νερό, μου φυσάει την ίδια ηρεμία. Το ίδιο τίποτα και συνάμα την ίδια απόλυτη έμπνευση.
Καθώς σκάλιζα την βιβλιοθήκη μου λίγο νωρίτερα, βρήκα ένα βιβλίο που δε θυμόμουν ότι είχα αγοράσει.
Θα επιστρέψω σε αυτά μόλις έχω ολοκληρώσει τη βουτιά μου από τον βυθό «ερέθισμα» στην επιφάνεια «κατάκτηση». Μέχρι τότε θα κάνω διάλειμμα. Θα περιμένω κούπες να κρυώσουν. Θα βάλω σε μία τάξη τις αναμνήσεις μου και θα ολοκληρώσω τα όσα πρέπει να γραφτούν για να σε υποδεχτώ με ηρεμία. Το μυαλό μου θα είναι ή στο περίεργα όμορφα τρενάκι του τώρα, ή στο συντρίμμι του παρελθόντος. Θα είμαι καλά όμως μην μου ανησυχήσεις ποτέ. Θα είμαι το ίδιο καλά με κάθε φορά που βρίσκομαι στο αγαπημένο μου σαλόνι στο κέντρο της πόλης, ή κάτω από την επιφάνεια, μέσα στο νερό. Στα όποια να ξέρεις πάντα σε κουβαλάω στο νου μου.
Υ.Γ. Ξέχασα να σου πω, πως αν η παράδοση δε θελήσει να κάνει ένα βήμα πίσω, τότε τα παραμύθια θα κάνουν πέντε βήματα μπροστά. Φακή θα σε φωνάζω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου