Ωω θεοί των πιο νόστιμων κέικ και παντοδύναμο κοπερτί, πώς θα αντέξει η καρδιά μου τόση ευτυχία; Πήρα τους δρόμους, έτρεξα να προλάβω σε κάλο σημείο με τζαμαρία την βροχή για να χαθώ στο γράψιμο. Ο αρχικός προορισμός είχε τις πόρτες του σήμερα κλειστές κι έτσι πήδηξα ένα στενό και με λίγο πιο βαριά την καρδιά μου, πήγα στο μικρό άνθος που νόμιζα ότι θα ήταν γεμάτο κόσμο. Μα τι ευτυχία ένιωσα όταν είδα το άνθος άδειο! Ρώτησα για πρίζα και η πρίζα ήταν δίπλα στο τραπεζάκι στην τζαμαρία. Στον χώρο υπάρχει ένα πιάνο και παίζει μουσική από πικ απ, τζαζ ή κλασσική! Ένα τέτοιο μαγαζάκι θέλω κάποτε να δημιουργήσω και να είναι η καρδιά μου υπερχειλισμένη από ευτυχία κάθε στιγμή. Ολόκληρη! Να μοσχοβολάει κέικ και μπισκότα και να μοιράζω σε κούπες, τσάι, την πιο νόστιμη σοκολάτα και μαγικό φίλτρο αναρχικής και ατελούς αρμονίας και χαμόγελου.
Έχω αμελήσει το παιδί μέσα μου πολύ, παρ'όλο που δεν το παραδέχομαι και σήμερα είναι αλλιώς! Σαν να το έπιασα από το χέρι και να του είπα: ξεσάλωσε! Κάθισα στο πιο τέλειο τραπεζάκι, πήρα μία τέλεια σοκολάτα που είναι σοκολάτα! Σοκολάτα αληθινή, αλλά υγρή! Έχει και κάτι τέλεια κομματάκια που κάθε φορά που τα πιάνω και τα χορεύω στον ουρανίσκο μου, κάνω ένα ταξίδι από παράδεισο σε φεγγάρι και πίσω σε αυτή την τρύπα στον χωροχρόνο! Χαίρομαι που σε έχω παρέα κι ελπίζω να νιώθεις την ευτυχία που νιώθω αυτή τη στιγμή. Πήρα κι ένα κεικ καρότου ξέρεις! Μου έφεραν και κάτι μπισκοτάκια. Η καρδιά μου θα μπορούσα να πω ότι μοιάζει με το πόσο γεμάτο είναι το τραπέζι μου! Ή το πιάνο από τους δίσκους! Ή ο τοίχος από τα άνθη!
Και δε με νοιάζει αν στο λέω συχνά, το πόσο μου αρέσει η βροχή και το τσάι και η σοκολάτα και η τζαζ και η κλασσική και τα βιβλία και να γράφω και να φτιάχνω παραμύθια. Τέτοια είμαι! Τέτοια πάθη έχω! Ξέρεις τί θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω; Αυτή η εικόνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου