Η Άντα να κλάσει της Χέσης.

... Κάθε σχέσης, ερωτικής, φιλικής, εργασιακής, οικογενειακής.κουλουπου κουλουπου.

" Γιατί, κανένας δεν μπορεί να δει από τα μάτια σου... Κάποιοι θα κατανοήσουν, κάποιοι όχι. Αλλά κανένας δεν τα έχει ζήσει όπως εσύ. Όταν κλαις, πρέπει να έχω τη διάθεση να κατανοήσω γιατί κλαις. Την υπομονή να το δω να συμβαίνει ξανά και ξανά και τη δύναμη-θέληση να σε σταματήσω. Ιδανικό θα ήταν να τα έχουν όλοι όλα... Αλλά! Οπότε στο τέλος κρατάμε την κεντρική ιδέα. Την πιο έντονη ανάμνηση. Κι η πιο έντονη ανάμνηση είναι το εξώφυλλο. Όχι η σελίδα 32 ή 146.
Και τι κάνουμε; Εντελώς κυνικά κανένας δε θέλει να έχει δίπλα του αρνητισμό.
Πώς θα αποτινάξουμε τη μιζέρια και τη θλίψη;
Πώς θα σκορπίσουμε την ενέργεια που θέλουμε να πάρουμε πίσω;
Πρέπει όλο αυτό το "βάρος" να το μετατρέψουμε σε πηγή θετικής ενέργειας. Ιδανικά θα χρειαζόμουν κάποιον να με πάρει από το χέρι και να μη μ'αφήσει σε ησυχία. Να μου μεταδίδει αδιάκοπα και αλτρουιστικά, κίνητρα, χαρά, θετική ενέργεια, στοργή μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα. Αλλά μήπως να γίνω εγώ αυτό που ψάχνω; Κι ίσως έτσι το δω να γυρνάει πίσω από αντανάκλαση.
Στη Μόσχα αδερφές μου, στη Μόσχα. "

Το λεπόν, μέχρι την Πέμπτη 29/10 και ώρα 23:59 θα προσπαθήσεις να μη βάλεις τα κλάματα. Το ίδιο και εγώ.
Αν κάτι σε ζορίσει, είτε άνθρωπος, είτε κατάσταση, είτε ανάμνηση, είτε οτιδήποτε, θα αντιδράσεις ώριμα και θα βγάλεις έξω την γλώσσα μέχρι να περάσει η τάση για κλάμα. Το ίδιο και εγώ.

Δε θα σταθείς να απαντήσεις λογικά και βάσει πρότερων εμπειριών αλλά θα μιλήσεις τη γλώσσα που μιλάνε (ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΕΛΟ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ, αλλά αφού θες να το βλέπεις έτσι ΠΑΡΤΑ). Το ίδιο και εγώ. 

Ύστερα, για κάθε μία από της επόμενες μέρες (Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη)  θα πρέπει να μου πεις τουλάχιστον πέντε (5) ανέκδοτα ημερησίως. Το ίδιο και εγώ. 

Αν κλάψεις, για κάθε φορά θα μου δίνεις 10 ευρώ. Το ίδιο και εγώ; Μετράει ακόμα και το βούρκωμα-κόκκινο μάτι- κλάμα που δε σε βλέπει κανείς κλπ. Ελπίζω να παίζεις τίμια. Το ίδιο και εγώ. 

Αν νιώσεις θλίψη, αποτυχία, απόγνωση θα ξεκινήσεις να τραγουδάς τον Γαλλικό ύμνο. Το ίδιο και εγώ. Αν δεν γνωρίζεις γαλλικά, αδιάφορο, καλύτερα ίσως! 

Και τέλος μία φορά τη μέρα, θα πρέπει να μου τραγουδάς το τρένο της Βίσση διατηρώντας μία αλλόκοτη πόζα κατά τη διάρκεια της βιντεοσκόπησης. Το ίδιο κι εγώ. Η ενδυματολογική επιλογή, το μέρος και η πόζα καθορίζονται από τα όρια της φαντασίας σου. Όλο το τραγούδι, ιδανικά παράφωνα. 

Παίζεις; 

Υ.Γ. 

Υ.Υ.Γ. Το τρένο, είναι τόσο, τόσο άσχημο- τραγικό τραγούδι
Υ.Υ.Υ.Γ. Συνοπτικά:

Η νύχτα πέφτει στο Παλέρμο

"Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο και όλοι κλείνουν τα μάτια τους (όλοι κλείνουν τα μάτια τους και ο αφηγητής). Οι δύο Δολοφόνοι ανοίγουν τα μάτια τους και κοιτιούνται μεταξύ τους (οι δολοφόνοι ανοίγουν τα μάτια και χωρίς να μιλήσουν κοιτάνε ο ένας τον άλλο για να ξέρουν ποιοι είναι). Οι Δολοφόνοι κλείνουν τα μάτια τους. Ο φανερός Δολοφόνος σηκώνει το χέρι του (χωρίς να γίνει αντιληπτός από τους διπλανούς του) και ο Ρουφιάνος ανοίγει τα μάτια του και τον βλέπει. Ο Ρουφιάνος κλείνει τα μάτια του και ο φανερός Δολοφόνος κατεβάζει το χέρι του. Και μια νέα μέρα ξημερώνει στο Παλέρμο και όλοι ανοίγουν τα μάτια τους."

 

_Ω, πόσο παράξενος είναι ο κόσμος μας... Μα δεν φυσάει. Ένας δάσκαλος κάποτε είπε πώς δε φταίει ο αέρας, αλλά το τριμάρισμα των πανιών. Κι εγώ δεν είμαι καλός καπετάνιος. Από τη νηνεμία στη φουρτούνα. Ο μεσοβέζικος μας κουνάει ζωηρά το σωσίβιο κι ύστερα χάνεται και ξανά και ξανά. Χάνονται κι από την Ατακάμα τ'αστέρια κάθε βράδυ.

_ΠΑΠΑΓΙΑ 

_Τι είναι αυτό στη μούρη σου; 

_Καυλόσπυρα

_Big Lebowski?

_ Por todas partes

_Έτσι είμαι πάντα; 

_Busted!

Υ.Γ. Παναγιώτη, χρόνια καλά!

Υ.Υ.Γ. Not for all the tea in China καπετάνισσα. Ξεχνιέσαι.

Υ.Υ.Υ.Γ. 

mindfuck me harder

 Ο Αλέξανδρος κι ο Γιάννης, πρωταγωνιστούν σε ακόμη ένα αλλιώτικο παραμύθι. Αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση σήμερα.

 Μου έκανε εντύπωση ότι είχα πολύ καιρό να σε ρωτήσω "Αν ήσουν χρώμα τώρα, ποιο χρώμα θα ήσουν;" Αλλά δε μου έκανε και τίποτα εντύπωση. 

 Αυτή, είναι η κρεαταγορά. Πάντα μου κάνει εντύπωση η μυρωδιά της, η οποία είναι άσχημη αλλά συγχρόνως δεν είναι. Απόψε μου έκανε εντύπωση ότι ενώ η κρεαταγορά είναι ανοιχτή-κλειστή σε βραδυνούς επισκέπτες, η ψαραγορά είναι κλειστή-κλειστή.

Αυτό, είμαι εγώ. Μου το έστειλε μία φίλη ξημερώματα. Μου έκανε εντύπωση η αίσθηση στο στομάχι μου όταν χτύπησε ειδοποίηση μηνύματος στο κινητό μου. Τα μπιφτέκια, δεν μου αρέσουν και τόσο πολύ, αλλά μου αρέσουν.

 Αυτό, είμαι πάλι εγώ. Αλλά δεν είμαι. Αλλά είμαι, αλλά δεν είμαι. Αλλά είμαι και δεν είμαι. Άλλα είμαι, άλλα δεν είμαι. Είμαι; Δεν είμαι; Κι επιτέλους ο Σρέντινγκερ κι η γάτα του; Ο Σρέντινγκερ κι η           του; 

 Κι αυτός είναι ο Γιωργάκης. Μου θυμίζει την Αδαμαντία, αλλά δε μου τη θυμίζει κιόλας. Με έκανε να γελάσω. Η τελευταία φορά που γέλασα πολύ βέβαια, ήταν όταν η Εμμανουέλα άρχισε να τραγουδάει πάνω από τα σούσια "Να ζήσεις Μαρίνο". 

 Θέλω να γελάω συνέχεια. Θέλω να κάνω σιξ (6) πακ από το γέλιο. Σε παρακαλώ, βοήθησέ με. 

Υ.Γ.  Μπορείς να βγάλεις άκρη;
Υ.Υ.Γ. Σε έναν κύκλο υπάρχει άκρη;
Υ.Υ.Υ.Γ.

Mais la vie bien entendu n'a pas supporté...

...Que j'ignore les sentiers battus
Alors à la place du cœur elle m’ a greffé une calculette
Et ce soir avec les rêveurs nous allons chanter à tue-tête.
 Ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές. Η πτήση για Ντουμπαϊ είναι 4 και μίση περίπου ώρες. 105 κιλά που σήκωσαν και τα δικά μου.
Στα 30 μου δε θα βιώνω την αποτυχία. Δε θα φοβάμαι μήπως δεν προλάβω να γίνω 30. Αν δεν λέγεται αγάπη, τί είναι αυτή η "ζεστασιά"; Θα γράψω τα παραμύθια. Το κορίτσι που δεν ήθελε το "τέλος". Η μαύρη σταφίδα και η προσπάθεια του δημιουργού να είναι αόρατος. Δεν έχω καμία σχέση με μία μαύρη σταφίδα.
" Έχεις ένα μυαλό να καταφέρεις ό,τι θέλεις, να φέρεις κοντά σου όποιους ανθρώπους θέλεις". The best way to predict the future is to create it. But... Βat bat batmobile. Και μέσα σε όλα αυτά, επιστρέφοντας, είδα μια (χωρίς κανέναν κανέναν τόνο, συνειδητά) να προσπαθεί να βάλει το σταντ, πατώντας τη μανιβέλα και διαλοστέλνοντας. Μπορεί να μην συμβαίνει και τίποτα, μπορεί όμως, όπως λέει κι ο Φοίβος "χριστός γεννιέται σε ένα μήνα και εσύ σκέφτεσαι τι κρίμα κι όμως όλα εδώ συμβαίνουν"
 Κι όταν σου είπα πως δεν φυσάει αέρας και μου χαμογέλασες τόσο όμορφα απαντώντας μου "νομίζεις" σε αυτόν τον μικρόκοσμο άρχισε να ακούγεται το you better watch out, you better not cry, you better not pout, I'm telling you why, Santa Claus is coming to town! Ένας καλλίφωνος νεαρός δε, επιβεβαίωσε δις ότι it's beginning to look a lot like Christmas. Δεν είναι βέβαια όλα τόσο ζεστά. Είναι θα έλεγα τόσο τόσο παγωμένα. Αφήνομαι να άγομαι και φέρομαι από το αν θα με φιλοξενήσεις στη ζεστασιά του σπιτιού ή αν "χέστηκα" "δεν είμαι εγώ, άσε με" Και ποιος είσαι εσύ; Εκεί χάνομαι...

 "Μη σκέφτεσαι πολύ" μου είπε. Μα ποιος άνθρωπος είμαι τελικά εγώ; Κι άραγε θα έρθω ποτέ να σε δω σε παράσταση; Θα γράψω τα παραμύθια; Θα δημιουργήσω την Αγάπη;
 Θα φτιάξω ένα σπίτι και θα ζεσταίνω εγώ τους ανθρώπους. Δε θα ζητιανεύω για τη ζεστασιά, μήτε θα μένω να κλέβω από το παράθυρο, ούτε θα στέκομαι ακίνητος άνθρωπος στο κρύο.
 Θα περπατάω.

Υ.Γ Είχα τόσο λάθος καταχωρήσει πως η πτήση για Ντουμπάι ξεπερνάει τις 10 ώρες. Μα πώς το έκανα αυτό το λάθος;
Υ.Υ.Γ Έχεις γνωρίσει ανθρώπους που σε έχουν αγαπήσει. 

φραντζολοδιανομς