Αφιέρωμα στις ελληνογιαπωνικές παραχωχές

Φίλτατε Kobayashi,

Θεωρώ ότι οι ταινιούλες σου ήταν μέτριες! Ανακάλυψα πρόσφατα μία ταινία (μικρού μήκους) μιας κοπελίτσας που σου μοιάζει. Εκεί πιστεύω κρύβεται ό,τι λείπει από τις δικές σου δημιουργίες.
Το νευρικό μου σύστημα ερεθίζεται από χαρακτήρες και ενέργειες οπού δύσκολα μπορούν να ερμηνευτούν. Συναντάμε λοιπόν μία λιτή παραχωχή, με μία νομίζω κακή σχετικά με το περιεχόμενο μουσική υπόκρουση. Αφήνοντας όμως στην άκρη το μουσικό χαλί και το γεγονός ότι τα χόμπιτ έχουν κατακλύσει το σινεμά, τολμώ να πω ότι η σεναριακή δομή κατά τ'άλλα και κυρίως το a priori και a posteriori που συνοδεύουν το αριστούργημα είναι μία μαγεία. Η ΜΑΓΕΙΑ. Προβλέπω ότι θα τροφοδοτήσει τη φλέβα αρκετών δημιουργών που θα προσπαθήσουν να πλησιάσουν κακιτεχνικά αυτό το διαμάντι.
Αναμονή λοιπόν για εξαιρετικές προσεγγίσεις, που θα θελήσουν να τμήσουν ή να βαδίσουν παράλληλα με αυτή τη μαγεία στην ιστορία της τέχνης.

ΥΓ. Φίλε Masaki, δεν ήθελα να σε ταράξω εκεί πάνω ή εκεί κάτω που βρίσκεσαι, αλλά η αναφορά μου δεν έχει να κάνει με κλισέ γυναικείας αλληλεγγύης και λοιπών κουραφεξάλων! Επαναλαμβάνω η μελέτη ανορθόδοξων συμπεριφορών χαϊδεύει γλυκά τον εγκέφαλό μου.

ΥΥΓ Και τώρα μερικά χασ τάγκς έτσι για το event: 

#η γκόμενά μου είναι τρελή, #ωπ μαλακία εκτέθηκα ο καημένος, #στοπ στα τετριμμένα λαντσκέιπ πλάνα, #εμετός, #έχετε πάει Σαντορίνη, έχεις φάει κέρατο, #ζήτω η κατινιά, #αυτή το ξεκίνησε πρώτη, #η καλή η φίλη στο ξεμάλλιασμα φαίνεται, #είμαι μια κιουρία εγώ, δεν κάνω τέτοια, #όχι άλλα χόμπιτ στο σινεμά #ελλάδα-γιαπωνία 1-0, #νίνα, νίνα, νίνα φάε ένα λουκάνικο, #τι σκατά συμβαίνει στα κεφάλια των ανθρώπων; #διασυρμός, #στα τρένα, #άσε μας κουκλίτσα μου, 

ΥΥΥΓ Το παραπάνω αποτελεί φόρο τιμής στα χαμένα μας δάκρυα!

ΥΥΥΥΓ Απολαύστε ανεύθυνα