20140104

αποψε..


...με λενε ζακλιν. εχω μία φιλη την χλοη, που σημερα την αποητευσαν δύο ανθρωποι! εγω νομιζω πως ειμαι αρκετα αρρωστη και χωρις κραγιον. φοραω ενα τζιν φαρδυ με τρυπες και κατι ασχημα αρβυλακια. μου αρεσει το τσαι με φουσκες στον πατο και οδηγω ενα μηχανακι. σημερα ανεβασα πισω στο μηχανακι μου τη χλοη. χωρις κρανος. αδιαφορησα για το κεφαλι της. για την εικονα "χωρις προστασια" που γινεται κακο παραδειγμα προς μιμηση. αδιαφορησα ακομα και για τα "προστιμα" -σε περιπτωση που- που θα μου ζητουσαν λεφτα που δεν εχω..
 η χλοη, εφαγε ενα σουβλακι διπιτο. τη ρωτησα γιατι 2 πιτες και γιατι οχι δύο σουβλακια, μου ειπε πώς παχαινει λιγοτερο, την πιστεψα.
 η χλοη ηθελε γλυκο. φτασαμε στο τσαι με τις φουσκες. πηραμε το γλυκο της κι ενα τσαι, καθισαμε σ'ενα παγκακι στην πλατεια αγ. ειρηνης, κοιτουσαμε διαφορα αρσενικα και μονολεκτικα η μία στην αλλη ελεγε "οχι" ή "ναι". η χλοη μου ειπε, οτι τα "ναι" μας, ειναι το υποσυνειδητο μας, που γκαριζει οτι μ αυτον, μπορουμε να διαιωνισουμε το ειδος. τα "οχι" ειναι οι αδυναμοι... δεν ειχε "θα μπορουσε". ηταν μία μονο ματια, ψυχρη, αυστηρη και επιφανειακη. χωρις ρουχα, χωρις χροια της φωνης, χωρις πνευματικο υποβαθρο, χωρις βρωμικα δοντια, χωρις ποιοτητα αναπνοης, χωρις βρωμικα νυχια, χωρις μικρα-μεγαλα-στραβα-δυσοσμα και μη πουλια (με το μπαρδον), χωρις φιλοδοξιες και μη, χωρις συναισθηματικη νοημοσυνη και μη κλπ κλπ. 
 τα χαπια που παιρνω μου επιτρεπουν να περναω περισσοτερο καιρο στην τουαλετα και το καμπανακι ειχε χτυπησει...η χλοη επρεπε να προλαβει το μετρο. φυγαμε απο το παγκακι. ανεβηκα στο μηχανακι, ανεβηκε και η χλοη και τσουπ! ηταν δύο "μπλε Α", στο μπλε αμαξι τους. θα τους λεω "μπλε", επειδη εκεινοι επελεξαν την ταμπελα και αυτο ειναι το τιμημα και θα αφησω το Α. να κρυβει μία διττη σημασια, Ανθρωπος ή Ατομο;
 ημουν με το μηχανακι ηδη πανω στον πεζοδρομο. ειχα την επιλογη ή να τον ξεκαβαλησω δεξια και να κανω εναν μεγαλο κυκλο ή να παω ευθεια και αναποδα για λιγο ή να κανω αριστερα και να συνεχισω να ταξιδευω σε δρομο για τους πεζους. -καποτε ειχα παει ενα ταξιδι στην δανια. στο σημειο που ο πεζοδρομος αρχιζε, οχι απλα δεν υπηρχε καποιο οχημα, αλλά και οι ποδηλατες, που ειναι πολλοι, επαιρναν το ποδηλατο στα χερια και τον διεσχιζαν!- η χλοη μου ειπε να κανω δεξια. δεν την ακουσα.. μου φαινοταν ξαφνου αρκετα επικινδυνο να παω ευθεια κοντρα σε αντιθετο ρευμα και δη σε κυκλοφορια που ερχοταν απο στροφη που δεν με εβλεπαν! ημουν ερμου και αιολου. αποφασισα ετσι να κανω αριστερα, η χλοη μου υπενθυμισε την παρουσια τους και εγω δεν την ακουσα. 
 οπως θα ηταν - ή και οχι- λογικο, με σταματησαν. σεξτρα πληροφορια, κυκλοφορω -και εγω!- χωρις αδεια και ασφαλεια (να και η μνεια-σποντα στη επικαιροτητα, αμε!) με ρωτησαν, που παω. τους ειπα πώς πρεπει να φτασω οσο πιο γρηγορα γινεται στο κουκακι. με ρωτησαν αν δεν ηταν εκεινοι εκει, αν θα πηγαινα αναποδα. τους ειπα "οχι" και τους ειπα ψεματα. εκανα δηθεν, πώς δεν ηξερα αλλο δρομο εκτος απ' αυτον... μα ωρες ωρες ειμαι τοσο χαζα χαζη.. μου ειπαν και τωρα; τους ειπα πώς θα πηγαινα απο τον πεζοδρομο και θα εκανα δεξια για να βγω στο πρωτο στενο..! μου ειπαν "και μετα; παλι αναποδα δεν θα πας;" τους ενημερωσα -εγω η ασχετη με τους δρομους- πώς θα εβγαινα στην μητροπολεως και κανοντας μία γκριματσα γκαφας, τους ειπα "ωχ παλι αναποδα θα ειμαι"... με κοιταξε με το φρυδι σηκωμενο και μειδιαμα που αισθανθηκα τοση ντροπη.. ειπε στο τυπο διπλα του "κωστα, βγαλε το μπλοκακι" και γυρνοντας σε εμενα, μου ειπε "ευθεια και δεξια"... του ειπα με ενα χαμογελο ντροπης "με ή χωρις μπλοκακι πριν;" μου γυρισε πισω παλι το μειδιαμα, ειπα καλη χρονια και εφυγα...
 λιγα μετρα πιο κατω, κανοντας δεξια, εφαγα ενα χαστουκι. το χαστουκι, ηρθε τοσο απο τη δανια οσο και απο την καλη συμπεριφορα των μπλε. της ειπα "χλοη, νομιζω πώς θελω να γυρισω πισω, δεν ειναι σωστο αυτο που κανω". δεν ηταν σωστο για τους πεζους.. δεν ηταν σωστο για ολα εκεινα που
φαινονται λαθος και για τα σωστα που προσπαθουν... δεν ηταν σωστο για τα λαθη που κραζω και που δεν μ αρεσουν και με ενοχλουν. γυρισα πισω. σταματησα διπλα τους, ο μπλε κατεβασε το τζαμι. "δεν ειναι σωστο αυτο που κανω, θα παω απο τον μακρυ δρομο. ευχαριστω που με αφησατε, χωρις το "μπλοκακι" και επιπτωσεις, αλλά αυτο που κανω δεν ειναι σωστο, ο δρομος ειναι για τους πεζους και σημερα ειναι η τελευταια φορα που τον χρησιμοποιησα με τις ροδες και σας ευχαριστω, γιατι η καλη σας συμπεριφορα με εκανε να το καταλαβω" ο μπλε κωστας χαμογελασε και ο μπλε με το φρυδι ειχε πια ελαφρως κοκκινα και ελαφρως υγρα ματια.. ελαφρως μου το μετεδωσε.! μου ειπε "δεν το πιστευω θα το ξανακανεις" του ειπα "παμε στοιχημα;" χαμογελασα κι εφυγα!
 αυτη τη φορα εφυγα! εχοντας αποκομισει ενα στοιχημα με τον εαυτο μου, ισως το πιο ακριβο προστιμο!
 βγαινοντας  στην αθηνάς τυπος πεταγεται απο το στοπ της αγιας ειρηνης. ξερεις, με ενοχλησε πολυ, καρφωθηκα στον καθρεφτη του με το φρυδι μου στον ουρανο και ενα μειδιαμα τυπου "ξερεις τι μαλακια εκανες τωρα ε;", ο τυπος μου σηκωσε το χερι τυπου "συγγνωμη, ξερω τι μαλακια εκανα και παλι συγγνωμη, εχεις δικιο...συγγνωμη" ελπιζω μεσα στο σηκωμενο χερι του, να ηταν και το "απο δω και περα θα ειμαι πιο προσεχτικος στα στοπ, αποψε ηταν η τελευταια φορα που πηρα τετοιο ρισκο".
 υστερα καθ'οδον ειπα στην χλοη "ξερεις και καλα τωρα που απομακρυνθηκαμε αρχιζω: τους μαλακες τους μπατσους, γι'αυτο φτασαμε εκει που φτασαμε σαν κρατος, επειδη στον καθε παπαρα δεν κοβουν προστιμο για τις μαλακιες που κανει... και γιατι τη γλιτωσα; επειδη ειμαι γκομενα τη γλιτωσα, γι'αυτο".. η χλοη μου ειπε "φαντασου και δεν φορουσες καν κραγιον"
1. λες οι μπλε να καταλαβαν το κοινωνικο μηνυμα που αφησα με την επιστροφη μου;
2. αραγε ο τυπος του στοπ, θα προβληματιστει αποψε που καποιος δεν αρχιζει να του ουρλιαζει "μαλάακαααααααααααααααααααααααααααααααααα" πατωντας κορνες απο πισω του; 

3. καποιος αλλος που δεν θα ετρωγε ή θα ετρωγε προστιμο για κοινα παραδεδεγμενη μαλακια στην κοινωνια που επελεξε να (επι)ζει, θα εξετασει παλι για ποιο λογο το προστιμο ή απλα θα χαρει που εσωσε ή δεν εσωσε καποια χαρτινα και μεταλλικα αντικειμενα ανταλλακτικης αξιας που προς το παρον, εχει την ψευδη ιδεα πως του ανηκουν;
4. τα ματια του μπλε κοκκινησαν επειδη καπου μεσα του πιστεψε οτι ελεγα αληθεια ή για τον τροπο μου, ή μπηκε καποιο σκουπιδακι;
5. λες οι μπλε να ερεθιζονται με σκισμενα φαρδυα τζιν, αρβυλακια και αβαφτες αρρωστημενες φατσες τελικα;
6. τα "φιλτραρισμενα" πια "ναι" και "οχι" μας, ποσο απεχουν απο τα ωμα- "πρωτα"; τελικα κραταμε διπλα μας την καθε ασχημια που μας αγαπαει ή οταν η μεγαλοψυχια, η αναγκη κ ο φοβος ξεθυμαινουν και μεθυσουμε οπως οπως τα θελω μας, επιστρεφουμε παλι στην ωμη εικονα; ..ακομα χειροτερα ελπιζοντας σε συνδυασμο εικονας+ που θα μας γεμισει παλι με μεγαλοψυχια, αναγκες και φοβους κανοντας κυκλους και βαραινοντας μας με τυψεις για τους ανθρωπους που θυσιασαμε για την "αγαπη" ή με την "αγαπη" μας.  
7. απλα διαβαζεις ο,τι γραφω, ή σου εχουν προκυψει κι αλλες ερωτησεις; δε θελω απλα να διαβαζεις ο,τι γραφω. δε θελω να χρησιμοποιεις λεξεις ή τροπους, δεν μου αρεσει. θελω να κανεις ερωτησεις. πρωτα μεσα σου κι υστερα στους αλλους. απο τις ερωτησεις μπορεις να καταλαβεις πολλα. μπορεις να διυλιζεις τους ανθρωπους και να βλεπεις το ποιον τους. κι υστερα περιμενε, τις απαντησεις τους, θα προδωσουν οι πραξεις τους..! και ποτέ μην ξεχασεις, οι πραξεις στηριζουν τα λογια. οταν τα λογια σερνονται να στηριξουν τις πραξεις, ερχεται η απογοητευση...
8. ποσο ο τροπος μας επηρεαζει τους αλλους; και κατα ποσο η ουσια κρυβεται στον τροπο; -αν ενα παιδι πρεπει να παρει καποιο φαρμακο για τον πυρετο και δεν μπορει να καταπιει χαπι, ουτε υποθετο μπορει, θα του δωσεις σιροπι; και πώς θα το κανεις να σταματησει να τρεχει μακρια σου, για να παρει το σιροπι; κι αν σε βριζει και σε φτυνει και σε χτυπαει, θα τα παρατησεις; θα το αφησεις να ψηθει στον πυρετο;- αληθεια, ποσα "παιδια" που ψηνονται στον πυρετο εχεις και θες να τ'ανακουφισεις;
9. καλη χρονια και τετοια.



ΥΓ πλατεια μερκουρη, πετραλωνα, 2011, ερχομαι από τον σταθμο, βαριεμαι να κανω την κυκλικη πορεια. ξημερωματα. μπαινω αναποδα. ερχοταν κοπελα με αμαξι, φρεναραμε. μου εκανε

χαμογελωντας χειρονομια "αχ θα σε δαγκωσω". "σε παρακαλω μην το ξανακανεις" ειπε. "συγγνωμη, αποψε ηταν η τελευταια φορα" ειπα. 2014, στις πλατειες κανω κυκλους και δεν μπαινω αναποδα, γιατι της το ειχα υποσχεθει. γενικα κανω κυκλους in girum imus nocte et consumimur igni...

ΥΥΓ αποψε ειδα δύο μπλε ανθρωπους. κρατωντας την μπλε ταμπελα που επελεξαν, αποψε ειδα δύο ανθρωπους και δεν τους κολλαω καμμία αλλη ταμπελα και γενικολογια. ανθρωπους, οχι για το προστιμο που γλιτωσα, αλλά για τον τροπο, για το χαμογελο και για το κοκκινο ματι. παρ'ολα αυτα ξερω πώς σιγουρα θα εχεις δει και κατι αλλο... σιγουρα υπαρχει και κατι αλλο. οι αληθειες μας ειναι παντα καπου στη μεση και ενα βημα πιο κοντα σ'αυτο που εχουμε ζησει και ενα πιο μακρια σ'αυτο που δε θελουμε να παραδεχτουμε πώς υπαρχει. ξερεις, οι αληθειες μας, χορευουν τανγκο. εμεις;
ΥΥΥΓ χλοη αποψε ησουν πανεμορφη, λες γι'αυτο να τη γλιτωσαμε;


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου