ευτυχως; που δε χαθηκε ο ερωτας..; υπαρχουν πουτανες...

* πουτανες πασπαρτου,
ολων των ειδων, φύλων, φυλών και φιλων-φιλικον, φιλων-ερωτικον. σε γηπεδα, δουλειες, βουλη-βουλες και ακτες... μεσα- εξω κατω απο τον κορφο σου και πανω απο το κεφαλι σου. δυστυχως. καλημερα.

ΥΓ.παρ'ολα αυτα, μία κοπελα μου ελεγε χθες, πώς καθε κυριακη, πηγαινει με εναν κυριο για τσαι. (κυριος πολυ μεγαλος, μπαμπας της, που του αρκουν δύο ωρες για μία ειλικρινη ανθρωπινη επαφη. το κοριτσι, εργαζοταν στο γραφειο του. πριν πολλα πολλα χρονια ωσπου εκεινο μία μερα, εφυγε για να φυγει πολυ πολυ μακρια. -μην πηγαινει στο πονηρο αμεσως το μυαλο σου, πουτανα- και τωρα γυρισε) μεσα στην εβδομαδα, διαβαζουν βιβλια και γραφουν διηγηματα, ετσι τις κυριακες με το τσαι συζητουν γι'αυτα και διαβαζει ο ενας στον αλλον τα διηγηματα του.. οταν μου το ελεγε, τα ματια της ειχαν κοκκινησει απο συγκινηση... χαμογελουσε ομως. το ιδιο και τα δικα μου ματια οταν την ακουγα... βλεπεις ειμαι ενας ανθρωπος που λιγο τσαι και καποια συμφωνημενα ν'ακουστουν παραμυθια θα με γεμιζαν.. τωρα ομως εχω τρυπησει.. εγω. εσυ προλαβαινεις να σωθεις, αν μαθεις τα παραμυθια σου να τα γραφεις και οχι να τα λες και να τα σκορπας δημιουργωντας ψευδεις εντυπωσεις. αν μαθεις να πινεις  τσαι και να παρατηρεις γυρω σου ωσπου αυτο να κρυωσει... ξερεις ειναι καλο να παρατηρεις ο ιδιος τι συμβαινει, οχι μεσα απο τα ματια αλλων.. ξερεις ειναι καλο να δινεις λιγο χρονο... μεχρις οτου- λιγο πριν κρυωσει το τσαι σου...
ζαχαρη να σας βαλω;