σημερα λοιπον,
πηγα να
δω μία ταινια. το μονο που ηξερα ηταν οτι θα εβλεπα μεσα απο την ομορφη οπτικη του Τορνατορε και θα ακουγα τον συμπαθητικο κυριο Μορικονε. χωρις δευτερα φιλτρα κι ερευνα, στα πλαισια του "κανεδιαρκωςκατιπροκειμενουναμηνσκεφτεσαι" δεχτηκα!
ειναι μία απο τις πιο ομορφες ταινιες που εχω δει. τοσο η μουσικη, η σκηνοθεσια, η φωτογραφια, η αισθητικη οσο και η πλοκη ηταν χωρις υπερβολη εξαιρετικες. η ταινια δε σ΄αφηνει να την αφησεις και ο τροπος που αριστοτεχνικα μιλανε οι λεπτομερειες, ειναι μαγευτικος. πραγματευεται αν την "γδυσεις" τα λεπτα ορια μεταξυ απομιμησης και αυθεντικοτητας, αληθινου και ψευτικου.
εκτος των αλλων λοιπον, περα απο το αισθαντικο και αισθητικο αποτελεσμα που με ικανοποιησαν ιδιαιτερως, τα τελευταια λεπτα της ταινιας μετα το "χαστουκι", οι τελευταιες σκηνες, τα συναισθηματα του κεντρικου ηρωα (Virgil Oldman) στο κρεσεντο τους λιγο πριν το τελος και το βλεμμα του, αντικατοπτριζουν ιδανικα την τρεχουσα ψυχικη-συναισθηματικη μου κατασταση. γεγονος που αξιζε την μνεια μου σ'αυτη, μιας και βρεθηκε εικονα να περιγραφει πώς αισθανομαι καθε φορα που με ρωτανε "τι κανεις; πώς εισαι; κλπκλπ"
εν κατακλειδι,
1. μη με ρωτατε "τι κανεις;" δειτε την ταινια, νοιωστε πώς μπορει να αισθανεται ο τυπος. μολις απαντησατε! ειδαλλως αρκεστειτε διχως ξινιλα στο κλασσικο του τυπου "κουκια σπερνω" αναλογως με τη στιγμη και την πραξη που κανω.
2. παραθετω διαλογο ταινιας τοσο για τις εκουσιες, οσο και για τις ακουσιες απατες (σποντα-μπιχτη!):
Billy _Emotions are like work of art. They can be forged they seem just like the original but they are forgery.
Virgil _Forgery...
Billy _Everything can be fake Virgil. Joy, pain, hate, illness, recovery... even love.
3. παραθετω το ονομα της ταινιας, "The best offer" πατα εδω να σε πεταξει στο IMdb
4. τελος παραθετω και κλεινω, βιδεακι-χαριτωμενιά σχετικα με την σποντα! τοσο δειλη ειμαι και εγω να μιλαω βουβα και ανωριμα μεσα απο καμποσα εικονοστοιχεια (σποντα παλι!). αυτα.
πηγα να
δω μία ταινια. το μονο που ηξερα ηταν οτι θα εβλεπα μεσα απο την ομορφη οπτικη του Τορνατορε και θα ακουγα τον συμπαθητικο κυριο Μορικονε. χωρις δευτερα φιλτρα κι ερευνα, στα πλαισια του "κανεδιαρκωςκατιπροκειμενουναμηνσκεφτεσαι" δεχτηκα!
ειναι μία απο τις πιο ομορφες ταινιες που εχω δει. τοσο η μουσικη, η σκηνοθεσια, η φωτογραφια, η αισθητικη οσο και η πλοκη ηταν χωρις υπερβολη εξαιρετικες. η ταινια δε σ΄αφηνει να την αφησεις και ο τροπος που αριστοτεχνικα μιλανε οι λεπτομερειες, ειναι μαγευτικος. πραγματευεται αν την "γδυσεις" τα λεπτα ορια μεταξυ απομιμησης και αυθεντικοτητας, αληθινου και ψευτικου.
εκτος των αλλων λοιπον, περα απο το αισθαντικο και αισθητικο αποτελεσμα που με ικανοποιησαν ιδιαιτερως, τα τελευταια λεπτα της ταινιας μετα το "χαστουκι", οι τελευταιες σκηνες, τα συναισθηματα του κεντρικου ηρωα (Virgil Oldman) στο κρεσεντο τους λιγο πριν το τελος και το βλεμμα του, αντικατοπτριζουν ιδανικα την τρεχουσα ψυχικη-συναισθηματικη μου κατασταση. γεγονος που αξιζε την μνεια μου σ'αυτη, μιας και βρεθηκε εικονα να περιγραφει πώς αισθανομαι καθε φορα που με ρωτανε "τι κανεις; πώς εισαι; κλπκλπ"
εν κατακλειδι,
1. μη με ρωτατε "τι κανεις;" δειτε την ταινια, νοιωστε πώς μπορει να αισθανεται ο τυπος. μολις απαντησατε! ειδαλλως αρκεστειτε διχως ξινιλα στο κλασσικο του τυπου "κουκια σπερνω" αναλογως με τη στιγμη και την πραξη που κανω.
2. παραθετω διαλογο ταινιας τοσο για τις εκουσιες, οσο και για τις ακουσιες απατες (σποντα-μπιχτη!):
Billy _Emotions are like work of art. They can be forged they seem just like the original but they are forgery.
Virgil _Forgery...
Billy _Everything can be fake Virgil. Joy, pain, hate, illness, recovery... even love.
3. παραθετω το ονομα της ταινιας, "The best offer" πατα εδω να σε πεταξει στο IMdb
4. τελος παραθετω και κλεινω, βιδεακι-χαριτωμενιά σχετικα με την σποντα! τοσο δειλη ειμαι και εγω να μιλαω βουβα και ανωριμα μεσα απο καμποσα εικονοστοιχεια (σποντα παλι!). αυτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου