Ντίσκο πανσέληνος ψαρίλα

 Η ζέστη αυτή με έχει κάνει να λιώσω. Κάθε ζέστη κι ένα παράπονο. Τα αρκουδίσιον κλειστά. Όχι στους 16. Κλειστά. Υπάρχουν στο χώρο δύο ανεμυστήριοι. Πια δεν κάνουν τίποτα ούτε αυτοί. Φυσούν λαύρα που δεν φτάνει ούτε στα μισά της μεταξύ μας απόστασης. Έχω χάσει όλες τις αξιοπρεπείς μου βεντάλιες. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα πιάνω και πιο πολύ χώρο στο χώρο από ποτέ. Ένα χάος. Ονειρεύομαι το επόμενο καλοκαίρι που θα το κάνω όπως τα παλιά καλοκαίρια, παρά τον ιδρώτα, να μου πηγαίνει πολύ. Ονειρεύομαι χειμώνες, τρέξιμο και άλματα. Φθινόπωρο, κάποιου Οκτώβρη την αυγή, κάποιου Νοέμβρη την βροχή μία ανάσα πριν και του Σεπτέμβρη τις πρώτες τις δροσιές. Κι ενώ τα παγωμένα νερά μου τελειώνουν και σε λίγες ώρες η πανσέληνος του οξύρρυγχου θα χορέψει στον ουρανό, φτιάχνω στο μυαλό μου μία εικόνα. 

 Δεν είμαι σίγουρη αν είμαι εγώ, ή πρωταγωνίστρια μου, αν είσαι εσύ ή πόσοι είναι στο πλάνο, αλλά υπάρχει μία γέφυρα. Ξεκινάει άλλωστε ιστορία χωρίς φεγγάρια, γέφυρες και μουσική; Πρόσεξε, όχι στη γέφυρα μου, αυτή τη φορά βρισκόμαστε ανάποδα, στη γέφυρα με τις αράχνες. Υπάρχουν παγωμένα ποτά, ένα τίμιο φορητό μέσο αναπαραγωγής μουσικής, τα φώτα του πορτοκαλί της δύσης από τον δρόμο και οι ιστοί που δεν ενοχλούν καθόλου όμως. Και χορεύουμε. Τα παρακάτω κομμάτια, ξανά και ξανά: 

1. Moby-Disco lies

2. Hercules & love affair-Blind

3. Gossip-Heavy cross

4. Depeche Mode-Never let me down again

5. Bicep-Glue 

Μην ψάξεις να βρεις νόημα, δεν υπάρχει. Χορεύουμε πολλή ώρα όμως. Χορεύεις κι εσύ τώρα ήδη στο μυαλό σου και το ξέρω. Δε μας βλέπει κανείς. Δεν κοιτάζει καν ο ένας τον άλλον, έκσταση. Είσαι εδώ; Είναι κάποιος εδώ; Φυσικά και είναι! Χαζεύει μυστικά ο ένας τον άλλον. Που και που χαζεύουμε τέτοιες εικόνες όταν τις πιάνει το μάτι μας και μας γεμίζουν ευφορία, οξυγόνο, παύση, λιβάδι καταπράσινο κι αλάτι. Όνειρο χωρίς ούτε μία σταγόνα ιδρώτα. Μέχρι που ακούγεται αυτό: 

Και καθίσαμε έτσι να πάρουμε μία ανάσα και πέρασαν από μπροστά μας κάτι βατράχια και κάλεσαν το ξημέρωμα. Λίγο πριν ξημερώσει άκουγες καθαρά και τους xaxakes να λένε monte carlo, στα ξαφνικά, μη μαζί, γεια, άγρια φτερά και τον Κ. Βήτα να πειράζει τη σερενάτα της σεξουαλικής απουσίας. Αυτή τη γεύση έχει η εικόνα μου. Φωτιά στην καλή παναγιά. Καλαύγουστο και καλές βουτιές. Κοίτα το φεγγάρι.