Να, αν...

σενάριο Ι 

"Μία φορά και ένα καιρό ήταν ένα παλικάρι πολύ όμορφο αλλά ακόμα πιο όμορφο τον έκανε η θλίψη μέσα στην οποία περιπλανιόταν στους δρόμους. Και μία πολύ γρουσούζικη μέρα (Τρίτη και 13), τον σταμάτησε ένα κορίτσι να τον ρωτήσει τι του συνέβη και αν χρειαζόταν κάτι..."

Εκείνος την κοίταξε μέσα στα μάτια και της είπε
_ Πιάσε το χέρι μου και πάμε
_ Στάσου, που πάμε;
_ Δεν μπορώ να σου πω, πρέπει να βιαστούμε
_ Δεν ξέρω αν πρέπει να έρθω μαζί σου...
_ Πίστεψε με, αν με ακολουθήσεις υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες ο κόσμος να αλλάξει

 Αυτή η τελευταία πρόταση άρεσε πολύ στο κορίτσι. Μέρος του σχεδίου της για τη ζωή, ήταν να αλλάξει αυτό τον κόσμο προς το καλύτερο. Όταν λοιπόν άκουσε αυτά τα λόγια να βγαίνουν από το στόμα του νεαρού και δη ενός τόσο γοητευτικού, άφησε τη γη και ξεκίνησε να κάνει μικρά αλματάκια στη σελήνη. Ξέρετε, αυτά τα αλματάκια που μένεις πολλή ώρα στον αέρα και πέφτεις αργά και ξανά πολλή ώρα πάνω και αργή προσγείωση και πίσω να παίζει η ουβερτούρα του κουρέα της Σεβίλλης; Αυτά. Ξέρετε γιατί όλοι έχετε πηδήξει έτσι, μία φορά έστω...
 Της αρπάζει λοιπόν το χέρι, ακολουθεί μοιραία αυτή και ανεμίζουν κόντρα στον άνεμο δύο ψυχές και ένα ράσο. Τρέχουν, τρέχουν και φτάνουν.

_ Εδώ είμαστε, της είπε
_ Αλήθεια λες;
_ Ναι κοίτα...
 Και ξεκίνησε να πλησιάζει το θεριό
_ Σε παρακαλώ, πρόσεχε, του είπε το κορίτσι
_ Μη φοβάσαι, αρκεί να ξέρω πως είσαι στο πλάι μου, πώς πάντα θα είσαι...
_ Θα είμαι...

 Εκείνος πήρε φόρα και όρμησε πάνω στο θεριό

_ Σατανιασμένο. Καταραμένο να είσαι να είσαι, έλα κορίτσι, της είπε, έλα να το αποτελειώσουμε
_ Τι κάνεις αγαπημένε; του είπε
_ Πρέπει να βγάλουμε αυτό το ΑΤΜ εκτός λειτουργίας
_ Τύπου "εκτός λειτουργίας" εντελώς;
_ Ναι, τύπου "εντελώς"
_ Σ' αγαπώ, του είπε και άρχισαν να κλωτσάνε με μανία το μηχάνημα αυτό του διαβόλου

 Ε μετά το χάλασαν και έζησαν αυτοί καλά και εμείς τύπου "καλύτερα"
Υο.

Υ.Γ. Πάτα εδώ να το παίξεις