Για να χορέψουμε παρέα με την επικαιρότητα κι εμείς, τις προάλλες καθώς περπατούσα κάπου στη Καλλιθέα, έπεσα πάνω σε αυτό το χαρτί. 20/11/2015. Σκέφτηκα τότε να πάρω μία φωτογραφία για χάρη της σύμπτωσης. 20/2/2016 είναι κάτι παραπάνω από σύμπτωση.
Επίσης, πέθανε και ο κύριος Ουμπέρτο Ex Coelis Oblatus.
Χθες παρακολούθησα το "ορατότης μηδέν". Εξαιρετική ταινία. Όχι άλλο κάρβουνο.
Σε κάθε περίπτωση, παρακαλώ μην στενοχωριέστε. Πάντα (αν και αυτό μεγάλη κουβέντα είναι) θα βγαίνει ο ήλιος και πάντα θα μας βρέχει μία βροχή.
Κι όπως λέει μία φίλη αλήτισσα που βουτάει σε παγωμένα νερά τους χειμώνες EMBRACE IT!
Δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα ΠΑΙΓΝΙΔΙ.
Υ.Γ. Μου έκανε εντύπωση επίσης το πόσο μεγάλα είναι τα κηδειόχαρτα στην Ιταλία. Έτσι μάζεψα κάποτε μία φωτογραφία τους από την Frascati (στην οποία αν ποτέ βρεθείτε, φάτε ένα τοπικό έδεσμα: γουρουνοπούλα μέσα στο ψωμάκι, σκέτο τίμιο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου