Μόνο θρασ;

τι μου τράβηξε την προσοχή τον τελευταίο καιρό:

Τα τσουπακάμπρα ρωτάνε πάντα, αν στρίβουν αριστερά ή δεξιά. Φοράνε γραβάτα, βρακιά λουλουδάτα και νιώθουνε μια μοναξιά.

Σε δύο πλανήτες, σα δύο πίτες ταξιδεύουν εδώ και καιρό. Με τ'αστεράκια, σα να'ναι βαρκάκια, κολυμπάνε στο μαύρο κενό. 

Δυο εξωγήινοι σα ροζ πιγκουίνοι, ξωπίσω τους τρέχουν κρυφά. Καθώς τους κοιτάνε με νότες ρωτάνε "Ντορέμι σολλά ρεσί φα;" 

Δίχως κακία με κάποια μανία ελπίζουν πως θα'ρθει η στιγμή, με λίγη μαγεία χωρίς ατυχία να γίνουνε φίλοι καλοί.

Όλοι παρέα κάπως μοιραία να κάνουν τους μπλε κασκαντέρ. Έχοντας θράσος, πυγμή και πάθος να μηδενίζουν διαρκώς τα κοντέρ. 

Κι έτσι οι μέρες κυλλάνε σκορπάνε και κάνουν το μαύρο κενό, με λίγη μαγεία, χωρίς ατυχία να φαίνεται πιο φωτεινό.

  Υ.Γ. Ο αφάνας ξέρει τι θα γίνει επιτυχία. Ο αφάνας ξέρει. 

Νοτιάς φυσάει απόψε.

«Ἔστιν οὖν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας, μέγεθος ἐχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ, χωρὶς ἑκάστῳ τῶν εἰδὼν ἐν τοῖς μορίοις, δρώντων καὶ οὐ δι' ἀπαγγελίας, δι' ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν»

Πρόλογος

Μεγάλωσα με ιστορίες. Για να καταφέρω να επιβιώσω, έπρεπε με ανοιχτά τα μάτια να πετύχω ν'αλλοιώνω τις εξαντλητικές πραγματικότητες. Δεν είχα πρόσβαση μικιό σε άλλων ιστορίες κι έτσι ήταν λίγο πιο βαρύ... Έπρεπε να δημιουργήσω από το απόλυτο σκοτάδι. Χάρηκα πολύ όταν μεγαλώνοντας, έφτασα κοντά σε ιστορίες άλλες, άλλων κι είδα ότι διαφορετικό σκοτάδι μπορεί να φτάνει σε κοινό φως. Κάθε που μοιραζόμουν την πραγματικότητα, ακουγόταν σε ξένα αυτιά σαν ιστορία και κάθε που η πραγματικότητα ντυνόταν με ιστορίες στο κεφάλι μου, τότε γεννούσε μαγεία. Κάποια στιγμή ίσως καταφέρω με αυτή τη μαγεία ν' αλλάξω κι άλλες πραγματικότητες, άλλων. Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω αυτός ο άνθρωπος που απλώνει τη μαγεία, τα χρώματα. Όχι πραγματικότητες, μα τη μαγεία της φαντασίας, που είτε μπορείς σε αυτή να βρεις στο κοινό φως ό,τι μυστικό σου μοιάζει, είτε μπορεί να μη βρεις τίποτα και να είναι αυτό που θα σε κάνει να διψάσεις για ιστορίες.  

Πάροδος 

Την ώρα που ταξιδεύαμε σε ένα μεγάλο δρόμο, σε βοηθούσα έτσι να κρατάς το τιμόνι σταθερά. Σου άφηνα τη ζωή μου στα χέρια σου, την ώρα που τα χέρια μου θυσίαζαν κάποια λίγα μανταρίνια προσφέροντάς τα δίχως τη φλούδα, έτοιμα για χωρίς περιττό κόπο βρώση. Μέγιστη πράξη σιωπηλής, ανομολόγητης, αμφίδρομης -πώς το λένε οι πολύ να δεις; - αγάπης. Έφτυνες με περίσσια χάρη τα κουκούτσια απ΄το παράθυρο, κάτω, στον μεγάλο δρόμο. Κάποια στιγμή ακούστηκε να λες "Φαντάσου ν'ανθίσει μία μανταρινιά στη μέση του μεγάλου δρόμου" και γέλασες. Και δε χρειάστηκε καμία ιστορία να αλλοιώσει την πραγματικότητα, γιατί προτού προλάβω μ' έλουσες με μαγεία. 

Επεισόδιο

Από τι υλικό είναι φτιαγμένες οι πύλες του παραδείσου; 

Στάσιμον

Αν για μία εβδομάδα η γη με το που βυθιζόταν στο σκοτάδι, δεν είχε τις πατερίτσες του ηλεκτρισμού, τι θα γινόταν; 

Έξοδος

Πόσο μεγάλος είναι ο Παράδεισος και πόσο μεγάλη είναι η Κόλαση; Δε με νοιάζει η μονάδα μέτρησης που θα χρησιμοποιηθεί για να καθορίσει την έκταση, αρκεί κάτι να προσδιορίσει κατά προσέγγιση έστω, πόσοι χώρεσαν, πόσοι χωράνε και πόσοι ακόμα μπορεί να χωρέσουν...

Κομμός 

Έλα να πάμε σ' ένα μέρος, που άνθρωπος να μην υπάρχει. Ούτε νέος, ούτε γέρος, φτάνει να 'μαστε μονάχοι. Πόσο θ' άντεχε ο ένας τον άλλο;

ΕΣΥ;

Καὶ ἦλθεν εἷς ἐκ τῶν ἑπτὰ ἀγγέλων τῶν ἐχόντων τὰς ἐπτὰ φιάλας, καὶ ἐλάλησε μετ᾿ ἐμοῦ λέγων· δεῦρο δείξω σοι τὸ κρῖμα τῆς πόρνης τῆς μεγάλης τῆς καθημένης ἐπὶ ὑδάτων πολλῶν, μεθ᾿ ἧς ἐπόρνευσαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, καὶ ἐμεθύσθησαν οἱ κατοικοῦντες τὴν γῆν ἐκ τοῦ οἴνου τῆς πορνείας αὐτῆς. Καὶ ἀπήνεγκέ με εἰς ἔρημον ἐν πνεύματι. καὶ εἶδον γυναῖκα καθημένην ἐπὶ τὸ θηρίον τὸ κόκκινον, γέμον ὀνόματα βλασφημίας, ἔχον κεφαλὰς ἑπτὰ καὶ κέρατα δέκα καὶ ἡ γυνὴ ἦν περιβεβλημένη πορφυροῦν καὶ κόκκινον καὶ κεχρυσωμένη χρυσίῳ καὶ λίθῳ τιμίῳ καὶ μαργαρίταις, ἔχουσα ποτήριον χρυσοῦν ἐν τῇ χειρὶ αὐτῆς, γέμον βδελυγμάτων, καὶ τὰ ἀκάθαρτα τῆς πορνείας τῆς γῆς, καὶ ἐπὶ τὸ μέτωπον αὐτῆς ὄνομα γεγραμμένον· μυστήριον, Βαβυλὼν ἡ μεγάλη, ἡ μήτηρ τῶν πορνῶν καὶ τῶν βδελυγμάτων τῆς γῆς. Καὶ εἶδον τὴν γυναῖκα μεθύουσαν ἐκ τοῦ αἵματος τῶν ἁγίων καὶ ἐκ τοῦ αἵματος τῶν μαρτύρων ᾿Ιησοῦ, καὶ ἐθαύμασα ἰδὼν αὐτὴν θαῦμα μέγα. Καὶ εἶπέ μοι ὁ ἄγγελος· διατί ἐθαύμασας; ἐγὼ ἐρῶ σοι τὸ μυστήριον τῆς γυναικὸς καὶ τοῦ θηρίου τοῦ βαστάζοντος αὐτήν, τοῦ ἔχοντος τὰς ἑπτὰ κεφαλὰς καὶ τὰ δέκα κέρατα. Τὸ θηρίον ὃ εἶδες, ἦν καὶ οὐκ ἔστι, καὶ μέλλει ἀναβαίνειν ἐκ τῆς ἀβύσσου καὶ εἰς ἀπώλειαν ὑπάγειν· καὶ θαυμάσονται οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς, ὧν οὐ γέγραπται τὸ ὄνομα ἐπὶ τὸ βιβλίον τῆς ζωῆς ἀπὸ καταβολῆς κόσμου, βλεπόντων τὸ θηρίον ὅτι ἦν, καὶ οὐκ ἔστι καὶ παρέσται. Ωδε ὁ νοῦς ὁ ἔχων σοφίαν. αἱ ἑπτὰ κεφαλαὶ ὄρη ἑπτά εἰσιν, ὅπου ἡ γυνὴ κάθηται ἐπ᾿ αὐτῶν, καὶ βασιλεῖς ἑπτά εἰσιν· οἱ πέντε ἔπεσαν, ὁ εἷς ἐστιν, ὁ ἄλλος οὔπω ἦλθε, καὶ ὅταν ἔλθῃ, ὀλίγον αὐτὸν δεῖ μεῖναι. καὶ τὸ θηρίον ὃ ἦν καὶ οὐκ ἔστι, καὶ αὐτὸς ὄγδοός ἐστι, καὶ ἐκ τῶν ἑπτά ἐστι, καὶ εἰς ἀπώλειαν ὑπάγει. Καὶ τὰ δέκα κέρατα ἃ εἶδες δέκα βασιλεῖς εἰσιν, οἵτινες βασιλείαν οὔπω ἔλαβον, ἀλλ᾿ ἐξουσίαν ὡς βασιλεῖς μίαν ὥραν λαμβάνουσι μετὰ τοῦ θηρίου. Οὗτοι μίαν γνώμην ἔχουσι, καὶ τὴν δύναμιν καὶ τὴν ἐξουσίαν αὐτῶν τῷ θηρίῳ διδόασιν. Οὗτοι μετὰ τοῦ ἀρνίου πολεμήσουσι, καὶ τὸ ἀρνίον νικήσει αὐτούς, ὅτι κύριος κυρίων ἐστὶ καὶ βασιλεὺς βασιλέων, καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ κλητοὶ καὶ ἐκλεκτοὶ καὶ πιστοί. Καὶ λέγει μοι· τὰ ὕδατα ἃ εἶδες, οὖ ἡ πόρνη κάθηται, λαοὶ καὶ ὄχλοι εἰσὶ καὶ ἔθνη καὶ γλῶσσαι. Καὶ τὰ δέκα κέρατα ἃ εἶδες καὶ τὸ θηρίον, οὗτοι μισήσουσι τὴν πόρνην καὶ ἠρημωμένην ποιήσουσιν αὐτὴν καὶ γυμνήν, καὶ τὰς σάρκας αὐτῆς φάγονται, καὶ αὐτὴν κατακαύσουσιν ἐν πυρί. ὁ γὰρ Θεὸς ἔδωκεν εἰς τὰς καρδίας αὐτῶν ποιῆσαι τὴν γνώμην αὐτοῦ, καὶ ποιῆσαι μίαν γνώμην καὶ δοῦναι τὴν βασιλείαν αὐτῶν τῷ θηρίῳ, ἄχρι τελεσθῶσιν οἱ λόγοι τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἡ γυνὴ ἣν εἶδες ἔστιν ἡ πόλις ἡ μεγάλη ἡ ἔχουσα βασιλείαν ἐπὶ τῶν βασιλέων τῆς γῆς.
                                         
                                                                 

Why not μωρή;

Υ.Γ. Σήμερα η ώρα περνάει παράξενα αργά. Πολύ καλός ρυθμός χρόνε. Υο
Υ.Υ.Γ. Ιορδάνη το μπλογκ σε ευχαριστεί. 

Κουραδίτσες κουραδίτσες. Γιούπι!

Υποσχέθηκα πως θα γιορτάσω τα πρώτα σχηματοποιημένα κόπρανα!

Μέτα από αρκετές μέρες ταλαιπώριας από μία ύπουλη-ύπουλη γαστρεντερίτιδα, ανάμεσα στα άλλα έμαθα πολλά πολλά καινούργια πράγματα! Είχα υποσχεθεί πώς τη μέρα που θα τα κατάφερνα ξανά, θα τη γιόρταζα. Ανοίγοντας για να καταγράψω όλες αυτές τις σημαντικές πληροφορίες, έπεσα πάνω σε ακόμα πιο πολλές! Τις παραθέτω ευθύς αμέσως λοιπόν:

Κλίμακα Μπρίστολ

Σου λέει, δείξε μου τα κακάκια σου, να σου πω ποιος είσαι! Τίμια, αλλά πιστεύω ότι, υπήρχε περιθώριο για type 8, 9 και 10 άνετα. (άγγιξα το type 11 αυτές τις μέρες, τρου στόρι) 

Κλίμακα Σκόβιλ

Σου λέει πόσο καυτερό είναι κάτι! Π.χ. θα μπορούσα να είμαι 2.200.001s.h.u. (τρου στόρι επίσης)

Διάρροια

Εξαντλητική. Σε γεμίζει καινούργιες εμπειρίες, σε απαλλάσσει από ταμπού και περιττές σκέψεις, σε κάνει να παίρνεις γρήγορες και σωστές αποφάσεις. Σου δείχνει ποιος είναι και ποιος δεν είναι πραγματικός φίλος...

Οσονούπω, έρχεται ακόμα ένα promo video του ακαταμάχητου Γ.Γ. 

Λυπάμαι, πρέπει να φύγω, το ό,τι πιο κοντινό σε ιατρική μάθημα με περιμένει να του γράψω πως σχεδιάζω το καλοκαίρι μου, ποιες αλλαγές πρέπει να γίνουν στο εκπαιδευτικό σύστημα ώστε τα ψάρια να μην κρίνονται από το πόσο καλά σκαρφαλώνουν σε δέντρα και μία υπόσχεση τιμής για ένα αληθινό ραντεβού με την γνώση! 

Υ.Γ. Σκέφτομαι σήμερα να φάω βρώμικα, επειδή έχω στο αίμα μου την αλητεία Υο.

Υ.Υ.Γ. Τρου στόρι (true story αδαή) : το είπα παραπάνω, το σκέφτηκα πριν λίγο, το δημιούργησα πριν λιγότερο. Αν γίνει βάιραλ, θα ξέρουμε από που ξεκίνησε γιατί κάποιοι δε με πιστεύουν πως κινώ τα νήματα αυτού του πλανήτη. Το κυκλοφορώ σε δύο βερσιόν, μία με διακριτική και μία με λιγότερο διακριτική τοποθέτηση της ΜΑΝΑΣ του. 

Υ.Υ.Υ.Γ. Ο Χριστόφορος είναι ωραίο γκομενάκι. Το παραδέχομαι. Ευλόγησον.

Ντα μαν γουϊτ ντα πλαν

Ο Δαβίδ πέθανε. Ο Κυριάκος ηγήθηκε. Ο Μάκης πέθανε κι αυτός. Ο χρόνος άλλαξε. Μία θέση στο αεροπλάνο κατοχυρώθηκε. Η παρτίδα ξεκίνησε με τη βασίλισσά του να πέφτει. Μάλλον δηλητηριάστηκα. Μάλλον θα μου περάσει.

Θα ήθελα ανάμεσα στα άλλα να γνωρίσω εξωγήινους. Ίσως μπουν περισσότεροι εξωγήινοι στην κιβωτό μου, δε βρίσκω πολλούς γήινους εδώ. 

Σήμερα μου χάρισαν ένα μωβ παγούρι και θα το φωνάζω "Πάνο".

Όταν είμαι στα κάτω μου, θα πίνω από τον Πάνο. 

Ο κύριος Ρόναλντ ήταν τρομακτικός

Μία αλλόκοτη φιγούρα που χάθηκε στον χωροχρόνο, ήταν ο κύριος ΜακΝτόναλντ Ρόναλντ. Δεν έχω ψάξει τους λόγους για τους οποίους εξαφανίστηκε, αλλά πιστεύω ότι, είχε κάποια σχέση με παιδεραστία. Δε υπάρχει κανένας ρατσισμός για τους κλόουν, απλώς ένα ένστικτο.

Υ.Γ. Δείξε μου τους φίλους σου, να βγάλω κάποια βιαστικά συμπεράσματα για το ποιος ίσως είσαι:

... τροφή για σκέψη!