το λικεφά μου. Σ ο Σ.
Αλλάζει ο άνθρωπος; Υπάρχουν άνθρωποι; Υπάρχει τέλειο; Υπάρχει αυτό που έχουμε στο κεφάλι μας ακριβώς; Ό,τι δίνουμε, το παίρνουμε ποτέ πίσω; Υπάρχει αγάπη; Θα την δημιουργήσω ποτέ;
Ελπίζω μία μέρα να χορεύουμε με την Αγάπη, όλους τους χορούς. ΑΤΣΟΥΜΠΑΛΑ. Σαν αγγούρια.
Είχα πει μέσα μου πως στις 11000 προβολές θα άνοιγα ξανά τον λογαριασμό μου στο facebook. Μου μοιάζει πολύ κουτό πια όμως... Θα το ανοίξω όταν με πιάσει ο φόβος της μοναξιάς να τον ταΐσω ψεύτικους ανθρώπους. Ή αν θελήσω να γίνω ματαιόδοξη. Ίσως βρω και κάποιο μωρό να βγάλουμε σέλφιζ και να βραχυκυκλώσουμε μυαλά καθώς εύκολα θα συμπεράνουν τον λόγο απουσίας μου.
Μυρίζει ο φούρνος του Τάκη και οι νεραντζιές. Σήμερα μύριζε και το σκουπιδιάρικο μπροστά! Δεξιά ένας όμορφος κοντός νεαρός και αριστερά ένας όμορφος, πολύ παχουλός νεαρός. Σκέφτηκα πόσο τέλειο είναι να λες ότι εργάζεσαι σε σκουπιδιάρικο! Έμοιαζαν σαν σούπερ ήρωες καθώς καβαλούσαν το σκουπιδιάρικο.
Τζορτζ Ουάσινγκτον
Τζον Άνταμς
Τόμας Τζέφερσον
Τζέιμς Μάντισον
Τζέιμς Μόνροου
Τζον Κουίνσι Άνταμς
Άντριου Τζάκσον
Μάρτιν Βαν Μπιούρεν
Ουίλιαμ Χένρι Χάρισον
Τζον Τάιλερ
Τζέιμς Νοξ Πολκ
Ζαχαρίας Τέιλορ
Μίλαρντ Φίλμορ
Φράνκλιν Πιρς
Τζέιμς Μπιουκάναν
Αβραάμ Λίνκολν
Άντριου Τζόνσον
Οδυσσεύς Γκραντ
Ράδερφορντ Χαίηζ
Τζέιμς Γκάρφιλντ
Τσέστερ Άρθουρ
Γκρόβερ Κλίβελαντ
Μπέντζαμιν Χάρισον
Γκρόβερ Κλίβελαντ
Ουίλιαμ ΜακΚίνλει
Θεόδωρος Ρούζβελτ
Ουίλιαμ Χάουαρντ Ταφτ
Γούντροου Ουίλσον
Ουώρεν Χάρντινγκ
Κάλβιν Κούλιτζ
Χέρμπερτ Χούβερ
Φραγκλίνος Ρούζβελτ
Χάρι Τρούμαν
Ντουάιτ Αϊζενχάουερ
Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι
Λίντον Τζόνσον
Ρίτσαρντ Νίξον
Τζέραλντ Φορντ
Τζίμι Κάρτερ
Ρόναλντ Ρήγκαν
Τζορτζ Χέρμπερτ Ουώκερ Μπους
Μπιλ Κλίντον
Τζορτζ Ουώκερ Μπους
Μπαράκ Ομπάμα
"Είμαι κυκλοθυμικός καλώς ή κακώς"
Του είπα να μου υποσχεθεί, ότι στο σπίτι μας θα μου πάρει ένα πιάνο χωρίς ουρά. Μπροστά μου ο Bartolomeo Cristofori.
Η μαμά της δεν ήταν σπίτι.
Του κόπηκε η κλωστή, την μέρα που μου έκοψε τον μάρτη. Πήγε να μου σπάσει το χέρι με τη λαβή φίδι κι έτρεμε όταν με ρωτούσε ποιος μου τον έβαλε.
Μου είπε ότι η ζωή μου θα είναι σαν λουλούδι. Θα κάτσω τώρα να κλάψω μόνη, αλλά είναι κακό. Μετά θα είναι σα λουλούδι.
Σου έχω πει πως κάτι δεν πάει "καλά". Σα να έχω μαγνήτη. Αλλά, έτσι είναι τα παραμύθια. Ένα κατρακύλισμα συμπτώσεων, πλεγμένο έντεχνα με τη ρουτίνα της σουρεαλιστικής ζωής μας, κάμποσα βήματα πριν τον θάνατο.
Νίνα, Νίνα, Νίνα, φάε ένα λουκάνικο.
Υ.Γ Δύσκολες οι λέξεις. Ίσως πιο δύσκολες από τους ανθρώπους.
Υ.Υ.Γ Κοίταξα μέσα από έναν καθρέφτη τον τοίχο πίσω που έγραφε evolution και μην υπάρχοντας κάποιος να μου σπάσει τον καθρέφτη ή να μου αλλάξει την οπτική, τα κενά μου επέτρεψαν να δω ότι not u love
Υ.Υ.Υ.Γ J'y Suis Jamais Alle. Θα με πας;
Έξω απόψε μυρίζει καλοκαίρι, πολύ έντονα. Το κίτρινο πράγμα πηγαίνει όλο και πιο αργά. Έμαθα για το razbliuto. Γεύτηκα καινούργια φαγιά. Σασλίκ και μαρκαφτσιάδες. Άνγκους και ροβίθια. Άκουσα για τα δέκα καβουράκια και αποφάσισα πως θα είναι το τραγούδι του φετινού καλοκαιριού. Εμφανίστηκε το παρελθόν: πρίγκιπες με ιστορίες, καθρέφτες, κουφετάκια. Πλησίασαν καινούργιοι επίδοξοι καθρέφτες. Άκουσα το μέλλον από το παρελθόν ξανά. Του το είπα.
Του είπα πως είναι άκρη, άκρη στο στόμα μου, αλλά δεν ξέρω πως να το πω, ή αν θέλω να το πω γιατί...
The sentimental feeling you have about someone you once loved but no longer do.
Και τι είναι τελικά; Προεμμηνορροϊκη δυσφορική διαταραχή; Η ιστορία και οι μελανές της σελίδες; Το κενό μου; Ή μήπως όλα τα παραπάνω είναι κοινωνικά κατασκευασμένα;
Έπαιζα ποδόσφαιρο πριν λίγο και κρυφτό με τα παιδιά. Τα μικρότερα από εμένα παιδιά. Έχω αποφασίσει επίσης πως μεγαλώνεις επειδή σταματάς να παίζεις και δε σταματάς να παίζεις επειδή μεγαλώνεις.
Θυμήθηκα το μαρούλη μου. Τη Χριστιάνα, που με ενημέρωσε ότι έβγαλε κι άλλες χορογραφίες. Μπήκα σε ένα ασανσέρ και άκουσα το "ωω ντάνι μπόι, ντάνι μπόι".
Κι είχε δίκιο ο Μιχαλάκης όταν μου έλεγε για να με ηρεμήσει ότι δημιουργώ παραμύθια και ότι θα φτιάξω κι άλλα έμορφα. Είχε δίκιο, γιατί αν τα σκαλίσεις, τίποτα δεν ήταν βαρετό και χωρίς λόγο, απλά κάτι για να τρέχει την καθημερινότητα. Αλλά κάθε μέρα ήταν ιστορίες! Από μικιό μωρέ παραμυθάς. Άλλωστε αυτό ήταν και το σωσίβιο.
.jpg)
