"όλα είναι ατμός και διαλύονται"

 Μόλις το είδα σε έναν φίλο! Μεγάλη έμπνευση αυτός ο φίλος.

 Ξεκίνησα κάτι να γράφω το πρωί και το έκλεισα βιαστικά να πάω να συναντήσω ένα αγόρι. Μαζί μπήκαμε στον αγαπημένο μου κήπο. Βρήκαμε παιδιά να χορεύουν χόκι πόκι, να τραγουδάνε και να δημιουργούν κύκλους. Έμαθα πως είναι ομάδα και παίζουν σε πάρκα! Ύστερα ψαρέψαμε φύλλα από τη λίμνη. Το αγόρι έφτιαξε μία φωλιά από φύλλα μέσα στη λίμνη για τα ψαράκια, που δεν μπορεί να βραχεί από τη βροχή! Ύστερα, του είπα την ιστορία με τα καρπούζια που έσπασαν. Του είπα για τον Ασπροπούλη. Ήξερε βέβαια και ας έκανε πως δεν ήξερε. Μετά παίξαμε υπέρ ατού. Δε θα μάθεις ποτέ ποιος νίκησε... Αφού όλα είναι ατμός, τι σημασία έχει; Ύστερα σκαρφαλώσαμε σε ένα δέντρο. Είδαμε χελώνες και πορτοκαλί ψάρια μέσα σε πράσινα νερά. Κάποια στιγμή, με έριξε κάτω. Περπατήσαμε σίγουρα 1,55km μέσα στον κήπο. Τη μεγάλη διαδρομή, δηλαδή, ένα Ζάππειο. Μετά μου έδειξε ένα μυστικό. Ύστερα, έκανα ένα ακόμα φίλο, τον Ντάνιελ. Αυτός έφαγε κοτόπουλο και κάποιες πατάτες. 'Εφυγε ο Ντάνιελ και περπατήσαμε με το αγόρι που σας έλεγα πριν προς τα κάτω. Εκεί, φάγαμε λίγο κρέας και κάτι ελαφρώς πικάντικο. Μία ρίγανη μπήκε βαθιά μέσα στο δόντι μου και δεν έχει βγει ακόμα. Μετά πήραμε τσάι με φούσκες, μετά παγωτό, μετά μία κρέπα, μετά χυμούς αληθινών φρούτων. Το αγόρι είδε το "φ" και θυμήθηκε μάλλον την προηγούμενη φορά και τη χρυσή τομή. Με ρώτησε γι'αυτό. Η Ασπασία, θυμόταν ότι είχα αναγνωρίσει το "φ" και γι'αυτή μου την ικανότητα, οφείλω να ευχαριστήσω ένα πουλάρι. Περπατήσαμε μέχρι πάνω, όπου πήρα το καλύτερο -όχι όμως υποκειμενικά- νερό του κόσμου. Και ενώ είχε πια γίνει βράδυ, τελείωσε.

 Να, εμένα μου αρέσουν τα παραμύθια. Μου αρέσει να περπατάω και να παίζω παιγνίδια. Πολλά παιγνίδια. Μου αρέσει να χαμογελάω και μου αρέσει πολύ η βροχή και η συννεφιά. Μου αρέσουν οι άνθρωποι. Μου αρέσει η μουσική. Μου αρέσουν οι κήποι και οι θησαυροί. Πιο πολύ το κυνήγι τους όμως. Μου αρέσει να κοιμάμαι σε βάρκες και να παίζω στις παιδικές χαρές. Μου αρέσει να χορεύω και να τραγουδάω άσχημα και δυνατά. Μου αρέσουν οι αγκαλιές, αλλά δεν το λέω συχνά. Και τα σούπερ μάρκετ μου αρέσουν. Και τα ανέκδοτα. Αλλά δε μου αρέσουν τα ψέματα. Ούτε να είμαι κομμάτι τους. Κι αυτοί που κρύβονται, με τρομάζουν. Εκτός κι αν παίζουμε κρυφτό. Το κρυφτό μου αρέσει! Μου αρέσει πολύ το φαγητό και τα γλυκά. Και οι φούσκες. Ναι, οι φούσκες και τα μπαλόνια! Και τα παιδικά. Και να σκαρφαλώνω κάγκελα, να ζω περιπέτειες.

 Και μου αρέσεις και εσύ. Μα δε θέλω να μάθω να παίζω άμυνα, ούτε επίθεση, θέλω να μπορώ να στέκομαι "γυμνή" και ένα παραμύθι να με τυλίξει. Δεν μπορώ να σε διώξω. Αλλά μπορείς πάντα να θυμάσαι ότι μου έχω υποσχεθεί να με μεγαλώσω όμορφα, γιατί είμαι η τελευταία μου ελπίδα. Αν μπορείς βοήθησε με να δημιουργήσουμε κάτι που δε μοιάζει με ατμό... Τα παιγνίδια για μεγάλους δε τα θέλω, τα έχω σιχαθεί...




Υ.Γ τα πορτοκαλί, τα πατάς!