Στα καζίνο στον Παναμά υπάρχουν πολλές πόρνες. Είναι χαρούμενες και πλησιάζουν τους «παίκτες», διασκεδάζουν όλοι μαζί προσπαθώντας όλοι κάτι να κερδίσουν. Σε μία γωνιά κάποτε σε ένα καζίνο, είχε καραόκε πάρτι. Έμοιαζε περισσότερο με βραδιά μπίνγκο όπως ίσως την έχετε στο μυαλό σας από κάποια ταινία. Τραπέζια ανακατεμένα με ναυτικούς, γελαστές γυναίκες και παππούδες. Είχε μία σκηνή και εκεί πάνω τραγουδούσε μία κοπέλα με πανέμορφη φωνή:
¿Cómo ganarse el cielo?
Cuando uno ama con toda el alma?
Y es que el cariño que te tengo
No se paga con dinero
Como decirte que sin ti muero
περίπου λέει, «πως να κερδίσει τον παράδεισο, όταν κάποιος αγαπά με όλη του την ψυχή κι είναι η αγάπη που έχω για εσένα που δεν πληρώνεται με χρήματα, πως να στο πω πως χωρίς εσένα πεθαίνω» και μπουμ! Κέρδισα! Τα παράτησα όλα και σα μαγεμένη τρύπωσα μέσα στο πάρτι ψάχνοντας τρόπο να μάθω ποιο ήταν αυτό το τραγούδι αφενός, αφετέρου να ρουφήξουν τα μάτια μου όσο πιο πολλά από τα όσα μαγικά συμβαίναν εκείνη τη στιγμή στο χώρο. Κι ύστερα αργότερα την ίδια νύχτα, πέρασα μέσα σε ένα μηχανηματάκι που άκουγα μουσική όταν ήμουν μέρες ολόκληρες μέσα στα λεωφορεία, εκείνο το τραγούδι. Κοιτούσα απέραντες εκτάσεις από μπανανιές, περνούσα σύνορα και θάλασσες και σκεφτόμουν τη μαγική εκείνη στιγμή. Είμαι έτοιμη αν γυρίσω πίσω να ανέβω εγώ στη σκηνή. Ναι, θα τραγουδήσω το el lado oscuro, την σκοτεινή πλευρά, την σκοτεινή πλευρά μου και θα την αφιερώσω στις στιγμές που πέρασαν. Είναι τόσο σπουδαίο το παρελθόν και ω τι κατάρα, γίνεται σπουδαιότερο όταν περνάει. Εννοώ ότι τη στιγμή που ζω τα πράγματα, τα απολαμβάνω ναι, μα είναι μετά όταν ηρεμώ από τις γρήγορες ανάσες, όταν στεγνώνει ο ιδρώτας, όταν το βινύλιο δεν κάνει άλλη στροφή, που αναφωνώ σα να έχοντας βρει το νόημα στην παράνοια «ΤΙ ΕΖΗΣΑ;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου