S A G A P O

Αφιέρωμα στις ελληνογιαπωνικές παραχωχές

Φίλτατε Kobayashi,

Θεωρώ ότι οι ταινιούλες σου ήταν μέτριες! Ανακάλυψα πρόσφατα μία ταινία (μικρού μήκους) μιας κοπελίτσας που σου μοιάζει. Εκεί πιστεύω κρύβεται ό,τι λείπει από τις δικές σου δημιουργίες.
Το νευρικό μου σύστημα ερεθίζεται από χαρακτήρες και ενέργειες οπού δύσκολα μπορούν να ερμηνευτούν. Συναντάμε λοιπόν μία λιτή παραχωχή, με μία νομίζω κακή σχετικά με το περιεχόμενο μουσική υπόκρουση. Αφήνοντας όμως στην άκρη το μουσικό χαλί και το γεγονός ότι τα χόμπιτ έχουν κατακλύσει το σινεμά, τολμώ να πω ότι η σεναριακή δομή κατά τ'άλλα και κυρίως το a priori και a posteriori που συνοδεύουν το αριστούργημα είναι μία μαγεία. Η ΜΑΓΕΙΑ. Προβλέπω ότι θα τροφοδοτήσει τη φλέβα αρκετών δημιουργών που θα προσπαθήσουν να πλησιάσουν κακιτεχνικά αυτό το διαμάντι.
Αναμονή λοιπόν για εξαιρετικές προσεγγίσεις, που θα θελήσουν να τμήσουν ή να βαδίσουν παράλληλα με αυτή τη μαγεία στην ιστορία της τέχνης.

ΥΓ. Φίλε Masaki, δεν ήθελα να σε ταράξω εκεί πάνω ή εκεί κάτω που βρίσκεσαι, αλλά η αναφορά μου δεν έχει να κάνει με κλισέ γυναικείας αλληλεγγύης και λοιπών κουραφεξάλων! Επαναλαμβάνω η μελέτη ανορθόδοξων συμπεριφορών χαϊδεύει γλυκά τον εγκέφαλό μου.

ΥΥΓ Και τώρα μερικά χασ τάγκς έτσι για το event: 

#η γκόμενά μου είναι τρελή, #ωπ μαλακία εκτέθηκα ο καημένος, #στοπ στα τετριμμένα λαντσκέιπ πλάνα, #εμετός, #έχετε πάει Σαντορίνη, έχεις φάει κέρατο, #ζήτω η κατινιά, #αυτή το ξεκίνησε πρώτη, #η καλή η φίλη στο ξεμάλλιασμα φαίνεται, #είμαι μια κιουρία εγώ, δεν κάνω τέτοια, #όχι άλλα χόμπιτ στο σινεμά #ελλάδα-γιαπωνία 1-0, #νίνα, νίνα, νίνα φάε ένα λουκάνικο, #τι σκατά συμβαίνει στα κεφάλια των ανθρώπων; #διασυρμός, #στα τρένα, #άσε μας κουκλίτσα μου, 

ΥΥΥΓ Το παραπάνω αποτελεί φόρο τιμής στα χαμένα μας δάκρυα!

ΥΥΥΥΓ Απολαύστε ανεύθυνα

H2O

                                                                                                                                I like you, and I'd like you to like me to like you But I don't need you

Don't need you to want me to like you

Because if you didn't like me

I would still like you, you see

La la la

La la la

I lick you, I like you to like me to lick you

But I don't need you

Don't need you to like me to lick you

If your pleasure turned into pain

I would still lick for my personal gain

La la la

La la la

I fuck you, and I love you to love me to fuck you

But I don't fucking need you

Don't need you to need me to fuck you

If you need me to need you to fuck

That fucks everything up

La la la

La la la

I want you, and I want you to want me to want you

But I don't need you

Don't need you to need me to need you

That's just me

So take me or leave me

But please don't need me

Don't need me to need you to need me

Cos we're here one minute, the next we're dead

So love me and leave me

But try not to need me

Enough said

I want you, but I don't need you

La la la

La la la

I love you, and I love how you love how I love you

But I don't need you

Don't need you to love me to love you

If your love changed into hate

Would my love have been a mistake?

La la la

La la la

So I'm gonna leave you, and I'd like you to leave me to leave you

But lover believe me, it isn't because I don't need you

(you know I don't need you)

All I wanted was to be wanted

But you're drowning me deep in your need to be needed

La la la

La la la la la la la la la

I want you, and I want you to want me to want you

But I don't need you

Don't need you to need me to need you

That's just me

So take me or leave me

But please don't need me

Don't need me to need you to need me

Cos we're here one minute, the next we're dead

So love me and leave me

But try not to need me

Enough said

I want you, but I don't need you.

Ανησυχία;

Να λες. Να ξέρεις να λες.

Η πλειονότητα των ανθρώπων αρρωσταίνει επειδή δεν ξέρει να πει τι βλέπει και τι σκέφτεται.

Λένε πως δεν υπάρχει τίποτα δυσκολότερο από το να ορίσεις με λόγια μια σπείρα.
Είναι απαραίτητο, λένε, να κανείς στον αέρα, με το χέρι και χωρίς φιλολογίες, την κίνηση, που ανεβαίνει στριφογυρίζοντας με κανονικότητα, με την οποία η αφηρημένη μορφή των ελατηρίων ή ορισμένων κλιμακοστάσιων αποκτά υπόσταση στο βλέμμα μας. Αλλά, αν θυμόμαστε πως λέω είναι ανανεώνω, θα ορίσουμε μια σπείρα χωρίς δυσκολία: είναι ένας κύκλος που ανεβαίνει χωρίς ποτέ να κατορθώνει να ολοκληρωθεί. Η πλειονότητα των ανθρώπων, το γνωρίζω καλά, δε θα τολμούσαν αυτό τον ορισμό, γιατί υποθέτουν ότι ορίζω είναι λέω αυτό που οι άλλοι θέλουν να πούμε, και όχι αυτό που πρέπει να πούμε για να δώσουμε τον ορισμό. Θα έλεγα καλύτερα: η σπείρα είναι ένας εν δυνάμει κύκλος που διπλασιάζεται ανεβαίνοντας χωρίς ποτέ να πραγματοποιείται. Αλλά, όχι, πρόκειται ακόμα για έναν αφηρημένο ορισμό. Θα προσπαθήσω με συγκεκριμένες έννοιες και θα γίνει αμέσως φανερό: μια σπείρα είναι ένα φίδι χωρίς φίδι που τυλίγεται κάθετα γύρω από το τίποτα.

Όλη η λογοτεχνία είναι μια προσπάθεια προκειμένου η ζωή μας να γίνει πραγματική. Όπως το γνωρίζουμε όλοι μας, ακόμα κι όταν ενεργούμε χωρίς να το γνωρίζουμε, η ζωή είναι απολύτως μη πραγματική στην άμεση πραγματικότητα της. Οι εξοχές, οι πόλεις, οι ιδέες, είναι πράγματα απολύτως πλασματικά, τέκνα της πολύπλοκης αίσθησης του ίδιου μας του εαυτού. Όλες μας οι εντυπώσεις είναι αμετάδοτες, εκτός κι αν τις κάνουμε λογοτεχνικές. Τα παιδιά είναι πολύ λογοτεχνικά γιατί λένε πώς αισθάνονται και όχι πώς πρέπει να αισθάνεται κάποιος συμφώνα με το πώς αισθάνεται κάποιος άλλος. Μια μέρα άκουσα ένα παιδί να λέει, θέλοντας να πει πως ήταν έτοιμο να κλάψει, όχι "Μου ‘ρχεται να κλάψω", που θα ήταν αυτό που θα έλεγε ένας ενήλικας, δηλαδή ένας ηλίθιος, αλλά "Μου ‘ρχονται δάκρυα". Και αυτή η πρόταση, η απολύτως λογοτεχνική, σε σημείο που θα την αποδίδαμε σε κάποιον φημισμένο ποιητή, αν βρισκόταν κάποιος για να την πει, αναφέρεται σαφέστατα στη θερμή παρουσία των δακρύων που πέφτουν από τα βλέφαρα, τα οποία έχουν πλήρη συνείδηση της υγρής πικράδας. "Μου ‘ρχονται δάκρυα!". Το παιδάκι αυτό όρισε θαυμάσια τη σπείρα του.

Να λες. Να ξέρεις να λες. Να ξέρεις να υπάρχεις μεσ’ από τη γραπτή φωνή και τη νοητική εικόνα!
Η ζωή δεν αξίζει τίποτα παραπάνω: το παραπάνω είναι άντρες και γυναίκες, υποθετικοί έρωτες και ματαιοδοξίες ψεύτικες, προφάσεις της πέψης και της λήθης, άνθρωποι που κινούνται πάνω κάτω, σαν ζώα όταν ανασηκώνουμε μια πέτρα, κάτω από τον μεγάλο αφηρημένο βράχο του γαλάζιου δίχως νόημα ουρανού.

FERNANDO PESSOA: ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ

Σπείρα #1 Ένας κύκλος που μία ανάσα πριν κλείσει θέλει ν'αγκαλιάσει το παρελθόν του.

Η δική σου σπείρα; 

Ηθική: κούνα το κούνα το, σπάσ' το σπάσ 'το.

Dimanche

Στάσου, δεν ολοκλήρωσα.
Αυτό εννοούσα με τις λέξεις:

 "θα τονίζω πάντα λάθος τις λέξεις, για να με ξαναπροσέξεις"

natural born killers?
"FUCK YOU"

τοῦτὸ ἐστιν:

50 %

                                                                                 

50 %

100 %

one, two, free

μια φούντα σε μια φλόγα

Η google συνεχίζει να τρολάρει τον κόσμο. Ο κόσμος ψάχνει για "τακούνια ερέθισμα" και εκείνοι του προτείνουν το που; ΤΣΑ! μπλογκ... τσκ τσκ. Σαμποτάζ.

Και τώρα,

https://www.youtube.com/watch?v=CR6M_sqTVqE

https://www.youtube.com/watch?v=htjrlGMnsJY

https://www.youtube.com/watch?v=mfOTdL1NBhs

https://www.youtube.com/watch?v=59PN9J-s5tc

https://www.youtube.com/watch?v=QW9pAK3Afk4

https://www.youtube.com/watch?v=XN32lLUOBzQ

                                                                                                                                   

https://www.youtube.com/watch?v=XTgFtxHhCQ0

https://www.youtube.com/watch?v=5aFzNj665ts

                                                             

https://www.youtube.com/watch?v=dje6Gu8uTvk



Τα μωρά στη φωτιά στις 22.
O Κυρ Κώστας από το Lido.
Ο ασυλάρχης.
Ο beatboxer και ο φίλος του.
Το καλύτερο οινόμελο.
Το παγκάκι στην πλατεία Αγ. Ειρήνης.
Το αγόρι του.
Το κορίτσι της.
Η σφήκα.
Το δίπλωμα της Τεξανής.
Το χαμένο δίπλωμά μου.
Ο ύπνος.
Ο ξύπνιος;
Μπορείς να δεις τον κύριο σκελετό από το κόκκινο κραγιόν μου, που είναι στο ποτήρι και καπινίζει;

ΕΙΣ μάτην, προσπαθείς να ΧΕΣΕΙΣ

Εις χέσεις λοιπόν...
Λίγα δεμένα μεταξύ τους καρέ, φωτίζουν το μυστήριο των σχέσεων. Σαν το ομοίωμα μίας αγελάδας που έχει πάρει τον μονόδρομο της κατηφόρας. Κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν του έρωτα για απόψε μία αγελάδα. Ένα copy paste που προσβάλλει κάθε ξεχωριστό σας έρωτα. "Σχέση-Αγάπη-Έρωτας"

Όλες οι αγελάδες του κόσμου, απόψε είναι μέσα στη δική μας αγελάδα. Σας θυμίζει κάτι αυτό; Μήπως έχετε και εσείς "σχέση"; Συγγνώμη, αγελάδα ήθελα να πω! Ντροπή.
Φτάνοντας στον γκρεμό, η αγελάδα μας λοιπόν δε μπορεί να πέσει! Φοβάται, μαθαίνει να εξιδανικεύει τη ρουτίνα. Μα μήτε να γυρίσει πίσω στα ψηλά της μπορεί πια. Εκεί σε κάποιο σημείο του κατήφορου, ίσως ένας σπερματεγχύτης προσπαθήσει με πυγμή να διεισδύσει στα άδυτα της αγελάδας. Εκεί, στα "από πίσω" να δράσει εν τω βάθει... Μάταια. Όλα έχουν πια τελματώσει. Η αγελάδα κινείται σε ράγες.
Αν βάλεις δε την αγελάδα ανάποδα από την αρχή, σας βεβαιώνω πως πέφτει.
Μήπως όμως το μυστικό λύνεται στις πτώσεις; Στις νωπές πτώσεις. Στο αρχικό ειλικρινές ξεγύμνωμα. Μήπως πρέπει από τα ψηλά να μπούμε ανάποδα; Και που ξέρεις, ίσως η αγελάδας μας σταθεί όρθια! Ίσως δεν πέσει! Κι αν μείνει όρθια, ανάποδα, τότε δεν κατεβαίνει. Μαθαίνει να στέκεται. Ίσως έτσι γλυτώσουμε το τετριμμένο ταξίδι της πτώσης. Ίσως αν φάμε σαβούρες στην αρχή, γλιτώσουμε μία μπουνιά στον κώλο μας.
Μην βαφτίζετε "έρωτες" τους έρωτες σας. Μην "αγαπάτε". Σκαρώστε καινούργιες λέξεις, για τις περιγραφές των συναισθημάτων σας. Ιδανικά, μη μιλάτε. Αφήστε τις πράξεις σας να ντύσουν τις αγάπες και τους έρωτες σας. Τα λόγια οδηγούν εις χέσεις.
Και σας παρακαλώ, περάστε χρόνο με τον άλλον πριν μπείτε σε μοτίβα και ταμπέλες. Δείτε γυμνά σώματα και μυαλά και βρείτε μαζί όμορφα ενδύματα. Μην παίρνετε έτοιμα πακέτα και όσο τα ανοίγετε ξενερώνετε με το περιεχόμενο.
Αυτά. Μουυυυυ.
Θα μου κάνεις λιγάκι μουυυυυ;

Δεν κόβουμε τριαντάφυλλα.

Κάποιος επισκέφθηκε το μπλογκ, ψάχνοντας τις λέξεις "ελλινιδεσ σεκσ βιδεο". Έλα google, σταμάτα να κάνεις πλάκα στον κόσμο.

Χθες πετάχτηκα όρθια σε μία δυνατή βροντή! Η πιο δυνατή που έχω ακούσει. Ευτυχώς το αγόρι με τα πιάτα και τη μπότα ήταν εκεί και με πήρε αμέσως αγκαλιά να μην φοβάμαι. Αυτό το αγόρι έχει την καλύτερη αγκαλιά στον κόσμο. Πρέπει οπωσδήποτε να σας πάρει μία!
Πολύ αστραπή λοιπόν χθες και τώρα πάλι βρέχει. Δύσκολες μέρες αλλά είναι σα να έχω καταπιεί το hang on little tomato.
 Έχω βγει σε ένα κυνήγι για να μαζέψω τα όπλα μου. Θα μείνω σιωπηλή ωστόσο. "Να τη φοβάστε τη σιωπή" είχε πει κάποιος. Θα περπατάω πάντα στη βροχή και θα την αφήνω να με ξεπλένει.
Τα μάτια μου βρέχουν κι αυτά συχνά γαμώτο. Φοράω κουκούλες να μη σε βλέπω, να μη με βλέπεις. Δε θα σου πω άλλο "γεια" την ώρα που φεύγεις. Μαρία με τα κίτρινα έδωσες όλες σου τις απαντήσεις με τις πράξεις σου. Ευχαριστώ. Το μόνο κρίμα είναι ότι θα ξημερώσει αύριο μία χαμένη ιδανική Κυριακή...

Μαρία με τα κίτρινα, 

ποιον αγαπάς καλύτερα

ποιον αγαπάς καλύτερα

τον άνδρα σου ή τον γείτονα;

Τον άντρα μου τον αγαπώ, 

τον γείτονα καλύτερα.

Τον άντρα μου τον αγαπώ, 

τον γείτονα καλύτερα.

Μαρία με τα κίτρινα...

Να γίνει ο άντρας μάρμαρο

κι ο γείτονας τριαντάφυλλο

για να πατώ στο μάρμαρο

να κόβω το τριαντάφυλλο

Κατά τ'άλλα θα ερωτευτώ ακόμα πιο πολύ τον εαυτό μου, θα τον ντύσω με μία καλύτερη πανοπλία, θα τον αφήσω να πατήσει πλήκτρα και να βγάλει φωνή. Ένα αγόρι πίσω από τα πιάτα και τη μπότα του, ξέρω πως μπορεί να με δει και να με βοηθήσει. Μπορώ να τον βοηθήσω κι εγώ! Θέλω πολύ! Η μπότα του κάθε φορά που τη χτυπάει, μου δημιουργεί το ίδιο συναίσθημα στο στομάχι όπως όταν σε βλέπω. Χίλιους μικρούς ρυθμικούς μικροέρωτες. Αυτά! Το ρολόι είναι κουρδιστό όμως κι αν δε το κουρδίσεις ο χρόνος σταματάει. Και το ρολόι παγώνει αλλά στην πραγματικότητα ο χρόνος κυλάει. Όπως το καινούργιο ρολόι του Μιχάλη! 

Υ.Γ 

Το άρθρο με την "πρόταση" πρέπει να είναι ολόλαμπρο και για ΄μενα και για ΄σενα! Μέχρι να καθαρίσει όμως ο ουρανός μου, μπορούμε να πιούμε λίγο τσάι αύριο! Ευχαριστώ.

Υ.Υ.Γ 

Να τρως λιγότερο, να γεύεσαι περισσότερο.