20140530

ΠΡΙΝ

Το μεγαλύτερο ψεγάδι του χριστιανισμού. Το μεγαλύτερο ατόπημα των ανθρώπων. Το πριν! Υπάρχει μία γαμοεφορία και ένα τσαχπίνικο πόθεν έσχες μονάχα για λόγους γλάστρας. Κατά τ'άλλα το μαύρο το χάος μαδεφάκα. ΤΟ ΠΡΙΝ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ. ΧΑΙΔΕΥΕΙ ΤΟ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ! Και άσε το μετά, τα κουραφέξαλα και τις δεύτερες παρουσίες. Πριν;

Το κεφάλι μου χορεύει mambo σε ρυθμούς λα κουκαράτσα το μαλλί δεν είναι ράστα και η φάση είναι βράστα. Τίποτα ναι! Γουρουνάκι στη γάστρα με πατάτα από τα mc που έχουν κρυώσει και μοιάζουν με μαραζωμένους φτηνιάρικους κακόχρωμους δονητές. Κιτρινωπούς.
Ξέρεις όμως εκείνοι τα μπάλωσαν με ένα "μετά Χριστόν".. Εσύ; "μετά τι;"







Απόψε έφυγες. Μου έλεγε ο Αποστόλης πριν φύγεις, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να βάλει απόψε. Και με το που έκλεισες την πόρτα "out of space". Εκεί έβαλα τα κλάματα. Θα σε σκέφτομαι όποτε το ακούω από 'δω και πέρα! Θα είναι "το τραγούδι μας". Σε λίγη ώρα πρέπει να βρεθώ κοντά σε θάλασσα και σε κάτι μέρες θέλω, να πρέπει να παραδώσω ένα σενάριο. Και όχι αυτό της Ψυχής, γιατί ο Έρωτας εξαφανίστηκε και δεν γουστάρω να τον βάλω στο παιγνίδι.

Τώρα τίποτα ναι. Θα δω το βουνό! Ήταν η πιο ωραία ταινία που έχουμε δει μαζί! Αλήθεια! Αληθινά αλήθεια. Χωρίς δαχτυλάκια και τέτοια!


Αυτά πάνω κάτω. Ζοντορόφσκι Νίνα Νίνα
κόκκινη σατέν πασμίνα. Υο.


20140529

error?

20140528

0-3 ή 3-0;

... Έκλαιγα και οδηγούσα. Κλασσικό. Λογικό. Έβαλα αυτογκόλ στις καθυστερήσεις. Βλέπει το μάτι μου στα σκουπίδια έναν χαρταετό. Προσπερνάω, τον αφήνω. Κάμποσα μέτρα πιο κάτω, κάνω αναστροφή αποφασίζω να τον σώσω. Φτάνω εκεί. Είναι δεμένος σε μία καλούμπα. Οι καλούμπες (οι πράσινες καλούμπες) μου θυμίζουν ψέματα, τα ψέματα δε μου αρέσουν. Η καλούμπα ήταν λευκή, αλλά αφού ήταν καλούμπα, μου θύμιζε εκείνη την πράσινη καλούμπα. "Πρέπει να τον κόψω από την καλούμπα." Δεν έχω τίποτα πάνω μου. Προσπαθώ να κάψω στην εξάτμιση τον σπάγκο. Τζίφος. Εκείνος, μπαίνει στο πλάνο. Θα μπει στο σπίτι του. Κοιτάζει περίεργα.
_ Να, προσπαθώ να κόψω τον σπάγκο. Έχεις αναπτήρα;
_ Όχι
_ Μήπως κουβαλάς κανένα ψαλίδι
_ Όχι. Κάτσε , έχω τα κλειδιά.

.. Ξεκινάει η προσπάθεια και η τριβή. Κρατάω με δύναμη.

_ Αντέχεις;
_ Ναι! Κόπηκε! Είσαι ο ήρωας μου!

.. Ξεκινάει η προσπάθεια για τον σπάγκο νούμερο 2. Κρατάω πιο δυνατά.

_ Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος μπορεί και πετάει έναν χαρταετό στα σκουπίδια..;
_ Δεν μπορώ να πιστέψω πώς μπορεί κάποιος να μαζεύει έναν χαρταετό από τα σκουπίδια (κοιτώντας με απορία το ρολόι του που έδειχνε λίγο μετά τις 02:00) Μμμμμ, είναι και αριστούργημα!

...ο χαρταετός ήταν ελεύθερος πια.



20140513

Δε θα διαφωνήσω μαζί σου! Δε βλέπεις πέρα από τη μύτη σου!
















ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ

Όταν ακόμη ήμουν έξι χρονών, είδα μια υπέροχη ζωγραφιά σ' ένα βιβλίο για το Άγριο
Δάσος, που είχε τον τίτλο «Αληθινές Ιστορίες». Έδειχνε ένα τεράστιο φίδι, το βόα, που
καταβρόχθιζε κάποιο αγρίμι. Να ένα αντίγραφο εκείνης της ζωγραφιάς.









Στο βιβλίο έγραφε: «Οι βόες καταπίνουν τη λεία τους ολόκληρη, χωρίς να τη μασήσουν.
Ύστερα, καθώς δεν μπορούν μήτε να σαλέψουν, βυθίζονται σε ύπνο για έξι μήνες μέχρι
να χωνέψουν».
Στοχάστηκα τότε πολύ πάνω στις περιπέτειες στη ζούγκλα και, με τη σειρά μου, πέτυχα
να σκαρώσω την πρώτη μου ζωγραφιά μ' ένα χρωματιστό μολύβι. Τη ζωγραφιά νούμερο 1. Ήταν κάπως έτσι:








Έδειξα το αριστούργημά μου σε μερικούς μεγάλους και τους ρώτησα αν τους φόβιζε.
Εκείνοι μου απάντησαν: Γιατί να μας φοβίσει ένα καπέλο; Το σχέδιό μου δεν έδειχνε ένα
καπέλο. Έδειχνε ένα βόα που χώνευε ένα ελέφαντα. Τότε κι εγώ ζωγράφισα την
εσωτερική μεριά του βόα, για να μπορέσουν οι μεγάλοι να καταλάβουν. Πάντα τους
χρειάζονται εξηγήσεις για να καταλάβουν Η ζωγραφιά μου νούμερο 2 ήταν κάπως έτσι:










Οι μεγάλοι με συμβούλευσαν να παρατήσω τις ζωγραφιές με τους βόες ανοιχτούς ή
κλειστούς και ν' ασχοληθώ καλύτερα με τη γεωγραφία, την ιστορία, την αριθμητική και
τη γραμματική. Έτσι, στα έξι μου χρόνια, εγκατέλειψα μια λαμπρή καριέρα ζωγράφου. Είχα
απογοητευθεί από την αποτυχία της ζωγραφιάς μου νούμερο 1 και της ζωγραφιάς μου
νούμερο 2. Από μόνοι τους οι μεγάλοι δεν καταλαβαίνουν ποτέ τίποτε κι είναι πολύ
κουραστικό για τα παιδιά να τους δίνουν κάθε φορά εξηγήσεις.
Αναγκάστηκα, λοιπόν, να διαλέξω ένα άλλο επάγγελμα κι έτσι έμαθα να οδηγώ
αεροπλάνο. Λίγο πολύ πέταξα παντού σ' όλο τον κόσμο. Και η γεωγραφία, αυτό είναι
αλήθεια, πολύ μου χρησίμευσε. Μπορούσα ν' αναγνωρίσω με τη πρώτη ματιά την Κίνα
από την Αριζόνα.
Αυτό είναι κάτι πολύ χρήσιμο, ιδιαίτερα μάλιστα σαν τυχαίνει να 'χεις χάσει το δρόμο
σου τη νύχτα.
Έτσι, στη ζωή μου, γνωρίστηκα με χίλιους δυο ανθρώπους σοβαρούς. Πέρασα χρόνια και
χρόνια με μεγάλους και, μάλιστα, τους έζησα από πολύ κοντά. Ωστόσο, αυτό δεν
καλυτέρεψε και πολύ τη γνώμη μου για την αφεντιά τους.
Όταν κάποτε τύχαινε να συναντήσω κάποιον που μου φαινόταν ότι του έκοβε κάπως
περισσότερο, πειραματιζόμουν πάνω του με τη ζωγραφιά νούμερο 1 που την είχα πάντα
μαζί μου. Ήθελα να ξέρω αν πραγματικά έβλεπε πέρα από τη μύτη του. Μα κείνος
πάντα μου απαντούσε: «Είναι ένα καπέλο». Κι εγώ τότε δεν του μιλούσα ούτε για βόες,
ούτε για παρθένα δάση, ούτε γι' αστέρια. Πήγαινα με τα νερά του, γινόμουν σαν κι
αυτόν. Του μιλούσα για γέφυρες, για γκολφ, για πολιτική και για γραβάτες. Κι ο μεγάλος
έδειχνε πολύ ευχαριστημένος που είχε γνωρίσει ένα το ίδιο σαν κι αυτόν λογικό
άνθρωπο.

20140503

να, Τάκη, άκου και θα καταλάβεις! ...το κεφάλαιο του Μαρξ που πήρα στην γιορτή σου εάν του είχες ρίξει μια ματιά, θα ήμουνα μαζί σου.

Φέρνω ζάλη, λυρικά τεχνάσματα και πάλι σου 'κανα τανα-που και μπουρδέλο το κεφάλι σε κόπαναν' οι ρίμες μου σαν τον Μοχάμεντ Άλι και άμα δεν σ'αρέσει άλλαξε κανάλι όπως πρώτα τα flows σκάνε σαν τα βαρελότα στις παραγωγές του Rasta όλοι κάνουνε την κότα κάνει τακουνάκι ο Ματεράτσι στον Ζαμπρότα πετάγεται ο Ντελ Πιέρο κι η μπάλα μπαίνει γκολ kill 'em all παλιά όλοι ακούγανε metallica το ρίξαμε στους μπάφους στα συρτά και τα αμπντάλικα πήγα διακοπές στην Αστυπάλαια και κάηκα με τον Ντε Λα Φου μέσα σε κάτι ψαροκάικα που θα καταλήξει η κουβέντα με το Χάρη του είπα του μαλάκα πως δεν ξέρει να ραπάρει καλύτερα να πιάσει καμιά τίγρη σε σαφάρι να πίει κανένα γαρο-τσι με τον Μπουτάρη μακάρι να έφερνα εξάρες μ'ένα ζάρι να σούταρα την μπάλα και να πήγαινε δοκάρι και μέσα θέλω να βλέπει τη Βίκυ Φλέσσα να με ψήνει να με λιώνει σαν τοστάκι στη φριτέζα έχω σε αφίσα τον Τάκη, τον Φύσσα, τον Ζήση, τον Βρύζα, τη Λίζα κορνίζα θα πάω ν' αγοράσω τον πύργο στην Πίζα, έμεινε τ'αμάξι γιατί χάλασε το τσοκ διαβάζει η Μαρία συνεχώς Καστοριάδη αυτή θα κάνει ντόκτορα και εγώ βαθιά στον Άδη μήπως παίζει κανά ζεζαλιζε γι'αυτό το βράδυ; Ίσως για λόγους ταξικούς και όχι μόνο, τρελό μωράκι του ουρανού για σένα λιώνω και το κεφάλαιο του Μαρξ που πήρα στην γιορτή σου εάν του είχες ρίξει μια ματιά, θα ήμουνα μαζί σου.
Είναι τα ρεφρέν μου σουξεδιάρικα το ξέρω, τι να κάνω ρε Μαρία που μακριά σου υποφέρω σ'είδα με ένα μαλάκα στο suzuki το pajero να σου απαγγέλει Ελύτη και Μολιέρο μα δεν θα βρεις το νόημα μες στον Ουμπέρτο Έκο δεν θέλει ο Χατζήγιαννος κομπρέσορα και echo,τσάμπα θέλει να τα δώσει και τον κόσμο να πορώσει απλό ο Βαγγελάκης θέλει πάλι να τα χώσει zero,zero,zero από Μαρόκο,τα μπιτ του Κατωμέρη θα σ'αφήσουνε στον τόπο δεν θέλει γρηγοράδα μα το ραπ θέλει τρόπο το ξέρει ο Βαγγελάκης γι'αυτό τον πούλο μόκο τα τραγούδια σας χειρότερα και απ'το φορτούνε φόκο ακούνε τη δισκάρα κ έχουν πάθει κοκομπλόκο mc's κολλάνε εύκολα στον τοίχο με στόκο αναλαμβάνουν άλλοι μην μπαίνετε στον κόπο αν θέλεις να με φτάσεις πιες κανά red bull Billar (do) a tres bandas και όχι pool που το βρήκες ρε λαμόγιο του κουστούμι πιρ ντε πουλ ο,τι και να κάνεις ο Χάτζη θα'ναι κουλ
Λοσπούα και πουλέπα και τη κότα λακαμάδες σκάει ο χατζήγιαννος που κάνει τους ραπάδες τανάπου, τα χώνει και αυτός στο κάπου κάπου του τελείωσαν τα ακόρντα και ξεκίνησε τα μπιτ, μου το είπαν δύο κουμούνια πως άλλο είναι η τρόικα και άλλο η περεστρόικα, τα βράδια με τακούνια όλοι σε φωνάζουν Μόνικα κινείσαι με ψευδώνυμα σου κλείνουνε το μάτι Γιαννάκη κάτσε φρόνιμα.
Welcome to the rock από τον Τζον Μέισον, τρέχεις να γλεντήσεις και φωνάζεις κύριε λέησον, έριξε χυλόπιτα η Λόλα στον Καρνέισον, σε κυνηγάνε οι ρίμες μου σαν ρόπαλο του baseball. Χι και Φι επιστροφή κινούμαι υπογείως θα με βρεις στα μπιλιαρδάδικα κυρίως ή στους αγανακτισμένους να πίνω καμιά μπύρα να κάνω πάντα τράκα χαρτάκια και αναπτήρα. Με Βύρων Φιδετζή και Σελιμά στο Ιεμά, Ραστά στην παραγωγή θα σε πείσω λακαμά. Άκου τα τραγουδάκια μας και άραξε μήπως παίζει κανά ζεζαλιζέ

Τρώω τα μακαρόνια σαν τον Καπαμαρούν, πήγα τις προάλλες να πάρω μια βερμούδα και τρώω τα μακαρόνια σαν τον Καπαμαρούν.