1. Επέστρεψα στο βιβλιοπωλείο λίγες μέρες μετά. Πήγα κατευθείαν στα αριστουργήματα. Ήταν εκεί. Σηκώθηκα στις μύτες και το έπιασα. Δε μου άρεσε ένα μικρό τσακισματάκι στο εξώφυλλο του πρώτου στη σειρά και έκανα ακόμα πιο μύτες να πιάσω το δεύτερο. Φάνηκε εντάξει και το άρπαξα. Αυτή τη φορά δεν έγινε κανένα λάθος. Είχα έρθει αποφασισμένη. Έφτασε η ώρα να μάθω. Γιατί η θάλασσα είναι μπλε; Έπειτα, κάποτε θα ταξιδέψουμε ξανά μαζί αν θες, αλλά πρέπει να μάθω.
2. Έστειλα στη Δράμα. Δηλαδή στείλαμε μαζί με τη βοηθό μου. Είμαστε έτοιμες για τρελή αποτυχία, φιάσκο, γιού νόου. Η αποτυχία είναι το στιλ μου και το στιλ μου, μου αρέσει. Από το να μένω ακίνητη και μην μπορώ να πάρω ανάσα, θα τα κάνω όλα άνω κάτω με τις μπογιές μου. Πάντα ατσούμπαλα, ατίθασα, ανέμελα.
3. 70-30% νικάει ο Φοίβος την Αγάπη. Αποδέχομαι σιγά σιγά πως δε θα τη φέρω στον κόσμο κι αυτό με κάνει να νιώθω το πιο γεμάτο κενό που ένιωσα ποτέ. Που ξέρεις, ίσως τη φέρει κάποτε ο Φοίβος! Ή η Φακή...
4. Ξερνάω την ψυχή μου κάθε μέρα από τη ζέστη. Θα πάρω μία σκηνή και θα μετακομίζω τρεις μήνες στην ακροθαλασσιά με ένα σωρό βιβλία, μία χτένα να ξεπλέκω τα μαλλιά μου και νερά από τα καλά με πάγο. Θα χαζεύω τις νύχτες τ' αστέρια και τις μέρες θα χτίζω κάστρα που θα τα διαλύω κι αυτά μετά, ή θα ψάχνω στη θάλασσά μου για κοχύλια. Θα υπάρχει κι ένα μαύρο πιάνο με ουρά. Ένα ρομπότ σαν αυτό στον μάγο του Οζ θα παίζει ό,τι ποθεί η καρδιά μου και θα τραγουδάμε παρέα. Ρομπότ, για να μην το ερωτευτώ.
5. Ξέρασα εκτός από την ψυχή μου, συνοπτικά και τον περσινό Αύγουστο. Έφαγα τους δρόμους αναζητώντας αυτά που δεν ψάχνω. Έπειτα τα μάζεψα σε μία ανάσα. Τα καλοκαίρια.
3. 70-30% νικάει ο Φοίβος την Αγάπη. Αποδέχομαι σιγά σιγά πως δε θα τη φέρω στον κόσμο κι αυτό με κάνει να νιώθω το πιο γεμάτο κενό που ένιωσα ποτέ. Που ξέρεις, ίσως τη φέρει κάποτε ο Φοίβος! Ή η Φακή...
4. Ξερνάω την ψυχή μου κάθε μέρα από τη ζέστη. Θα πάρω μία σκηνή και θα μετακομίζω τρεις μήνες στην ακροθαλασσιά με ένα σωρό βιβλία, μία χτένα να ξεπλέκω τα μαλλιά μου και νερά από τα καλά με πάγο. Θα χαζεύω τις νύχτες τ' αστέρια και τις μέρες θα χτίζω κάστρα που θα τα διαλύω κι αυτά μετά, ή θα ψάχνω στη θάλασσά μου για κοχύλια. Θα υπάρχει κι ένα μαύρο πιάνο με ουρά. Ένα ρομπότ σαν αυτό στον μάγο του Οζ θα παίζει ό,τι ποθεί η καρδιά μου και θα τραγουδάμε παρέα. Ρομπότ, για να μην το ερωτευτώ.
5. Ξέρασα εκτός από την ψυχή μου, συνοπτικά και τον περσινό Αύγουστο. Έφαγα τους δρόμους αναζητώντας αυτά που δεν ψάχνω. Έπειτα τα μάζεψα σε μία ανάσα. Τα καλοκαίρια.
