Να πάω να μάθω ρωσικά;

Νομίζω με πονάει η καρδιά μου. Μεταφορικά και κυριολεκτικά.

plopping

Ψες αργά το βράδυ, κούτσα-κούτσα περπάτησα την Αθήνα. Όσο δεν περπατάω, ξεχνάω. Βρήκα  δύο κάρτες πόκεμον! Βέβαια είναι δύο Weedlηδες. Η χαρά μου μεγάλωσε πιο πολύ, καθώς με φαντάστηκα να λέω -με τη μεγαλοπρέπεια που χαρακτηρίζει τη φράση-
" Το έχω διπλό, ανταλλάζουμε; "

Κι ύστερα ο ρομαντισμός. Αυτοί οι δύο Weedlηδες, βρέθηκαν ατσαλάκωτοι, από μία άλλη δεκαετία, μαζί στο Κολωνάκι. Θα τους χωρίσω;

 Η Μαρίζα Ρίζου βαράει από πίσω "κάπου ξέχασα, κάπου θυμάμαι.. σε όσους μου είπαν μην προσπαθείς δε θα γίνεις γυρνάω την πλάτη μη με δουν να τους λυπάμαι" και έξω βρέχει, φυσάει, αστράφτει και βροντάει λυσσασμένα. Σκοτάδι μέσα στο μεσημέρι και πες μου, είναι ή δεν είναι μία υπέροχη μέρα η σημερινή; 

 Στον περίπατο ανακάλυψα την ΠΟΡΤΑ. Δηλαδή, χρόνια την προσπερνούσα και ψες έκανα την σύνδεση. (Όσες πληροφορίες χρειάζεσαι είναι πάνω στην φωτογραφία και διάχυτες στα υποσυνείδητα μηνύματα υποκειμενικά όμορφης κουλτούρας, του "άρθρου") 

 Ότι ακόμα και τα κίτρινα σπρέι έχουν ημερομηνία λήξης.

Και εντελώς απροσδόκητα στον δρόμο που έχω συνδέσει έντονα με τα "φτηνά τσιγάρα" ακόμα ένας απροσδόκητος έρωτας, απροσδόκητα έκανε επανάσταση στο οπτικό μου πεδίο. 

Υ.Γ. Weddle, ένα πόκεμον έντομο που έχει και δηλητήριο. Ο Weddle, έχει εξαιρετικά οξεία αίσθηση της όσφρησης. Είναι ικανός να διακρίνει τα αγαπημένα του είδη φύλλων (φίλων) από αυτά που δεν του αρέσουν, απλά και μόνο μυρίζοντάς τα με τη μεγάλη κόκκινη προβοσκίδα του (μύτη). Βάσει στατιστικών δεδομένων, ο Weddle, δεν είναι και από τα πιο δυνατά πόκεμον. Φτωχός σε σπέσιαλ χαρακτηριστικά, φτωχός σε ταχύτητα, άμυνα και επίθεση. Είναι αδύναμος μπροστά στα πόκεμον της φωτιάς, των βράχων, τα ιπτάμενα καθώς και στα πόκεμον φάση "τηλεπάθεια" κι έτσι. Εξελίσσεται (κι όμως) σε Kakuna κι ύστερα σε Beedrill. 

Για στάσου, δηλαδή κι αυτός τσιμπάει;

Υ.Υ.Γ. Λες ο Νίνος να την θέλει; 

Υ.Υ.Υ.Γ. Εε, θα πάω 

θου θου θου, θου θου

early 24

7 μέρες ακόμα... Τώρα με την ακινητοποίηση έχω μία παραπάνω δικαιολογία να είμαι στο τέλμα με το φουσκωτό, φωσφοριζέ ροζ στρώμα θαλάσσης ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΩ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ.
 Πάρε το τραγούδι με το Παγκράτι που σου έλεγα κάποτε. ( Σε περίπτωση που έχεις ξεχάσει τα βασικά, τα γραμματάκια με το περτικαλί χρώμα, είναι σύνδεσμοι, που σε οδηγούν σε γουάου ερεθίσματα)
 Οπότε, αφού μεγάλωσα κι άλλο, βρίσκομαι μέσα στο σκοτάδι να σου γράφω τις νεότερές μου σκέψεις.
 Εεεεε, δηλαδή δεν έχω και πολλές σκέψεις κι αυτό είναι το θέμα!
 Σίγουρα, μου άρεσε αυτός ο τύπος:

και σίγουρα αποφάσισα (τουλάχιστον για το μήνα Σεπτέμβρη) ότι το νόημα της ζωής βρίσκεται στους στίχους των daft punk στο around the world.
 Έμαθα επίσης ότι υπάρχουν επτά κλειδιά, που μαζί κάνουν ένα master key και κάπως έτσι θα ξεκινάει η ταινία μου όταν αποφασίσω να το γυρίσω σε science fiction, avengαριές και τέτοιαχ

Τέλος, καταθέτω το φαινόμενο Dunning-Kruger και ευλόγησον!                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                "Η αδυναμία μας να αντιληφθούμε την ανικανότητά μας δείχνει με ακρίβεια το βαθμό της ίδιας της ανικανότητάς μας"

Υ.Γ Το παιδάκι που λέγεται ότι είδε την κάμερα και νομίζοντας ότι είναι όπλο, σήκωσε ψηλά τα χέρια του. Το συμπαθώ. Έχει και ωραία φάτσα και είναι και παιδάκι! 

Υ.Υ.Γ στίχοι του τραγουδιού aroynd the world για να ανατριχιάσετε:

"Around The World"

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world

Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world
Around the world, around the world.

Υ.Υ.Υ.Γ. 600 λεπτά για να μην τελειώσει ποτέ, ΠΟΤΕ.

Ο θάνατος του αγαπημένου μου βιβλιοπώλη

Πέθανε. Μα δεν αισθάνομαι τίποτα λυπητερό. Μα δεν αισθάνομαι τίποτα. Σε έναν κόσμο που ντύνεται "γιατί ΈΤΣΙ" δεν πρέπει πια να στενοχωριέμαι. Δε θα σταματήσω να πιστεύω ότι θα τους αλλάξω, αλλά έχω αρχίσει να πιστεύω ότι το πρώτο κεφάλαιο είναι ο καθρέπτης. Όπως και ο θάνατος του αγαπημένου μου βιβλιοπώλη... Γιατί έτσι... Δεν θα τον ξανακούσω "130 λεπτά παρακαλώ ευχαριστώ"
Γιατί έτσι! Χάνονται. Ίσως επιστρέψουν. Ίσως έχουν κάποιο λόγο. Ίσως για το "τίποτα" ίσως για ένα κάτι που μπορεί πότε να μη μοιραστούν. Και τώρα νιώθω δύναμη. Νιώθω λύτρωση από τη στενοχώρια του να ψάχνω τα "διότι"
Νιώθω ηρεμία να ρίξω λίγο φως στα δικά μου "γιατί; διότι..."
Καλημέρα δεσποινίς!